Niadaŭna «Naša Niva» paviedamlała pra maładuju vypusknicu EHU Milenu Kieler, jakaja źbirajecca bałatavacca ŭ deputaty ad «libieralna-demakratyčnaj» partyi Hajdukieviča.
Hetaja partyja — tradycyjny sparynh-partnior ułady, paklikanaja stvarać u vačach zamiežnych naziralnikaŭ iluziju palityčnaj baraćby ŭ Biełarusi, pačynajučy ad miascovych vybaraŭ i skančajučy prezidenckimi.
Ale my parazmaŭlali z 22-hadovaj dziaŭčynaj.
Ź minimalnym redahavańniem pryvodzim razvahi kandydatki pra aktualnyja temy palityčnaha i sacyjalnaha žyćcia krainy.
Milena Kieler. Tut i dalej fota z pryvatnaha archiva
Pra siabie
«Ja nie tusoŭščyca, pa kłubach nie chadžu, ałkahol nie ŭžyvaju. Prosta pracuju ŭ kampanii, jakaja zajmajecca kancertami, tamu ja mušu naviedvać takija ŭstanovy, bo heta maja rabota. Ja nie kłubnaja dziva – zachaplajusia kandytarskim majsterstvam i vielmi lublu žyvioł. My z maci dapamahajem sabakam i katam, jakija majuć patrebu, achviarujem hrošy i vozim im ježu ŭ prytułki. Apošniaja pračytanaja kniha – «U vajny nie žanočaje abličča» Aleksijevič. Vielmi ciažka dałasia hetaja kniha. Čytać ja lublu. Ale knihi pra palityku nie čytaju, toje ž samaje z detektyvami i fantastykaj. Abiraju štości, što moža prydacca ŭ realnym žyćci».
Pra falsifikacyi na vybarach
«Ja vieru ŭ sumlennyja vybary, u inšych udziełu nie brała, sudzić nie mahu. Ale nie baču pryčyny nie pieramahčy tym ludziam, jakija majuć dobryja mety i namiery. Ja – realny kandydat, heta moj vybar. Ja čytała na «NN» kamientary, i mnohija pisali, što partyja padstaŭnaja i kandydaty takija ž samyja, ale heta nie tak. Moj vybar śviadomy. Ja adzin z samych maładych kandydataŭ i nie pretenduju adrazu na post deputata, nie kažu, što adrazu mušu pieramahčy».
Navošta idzie na vybary
«Moj uzrost bližej da moładzi, jakoj u krainie nadajecca mała ŭvahi. Intaresy moładzi nie tak prahladajucca i varjirujucca, ŭ adroźnieńni ad starejšaha pakaleńnia. Ja kamunikuju z moładździu i baču, što jany pryjazdžajuć u stalicu, bo im nie padabajucca ich haradki, dzie jany vyraśli. Niama intaresu tam zastavacca. Jany chočuć kulturnaha žyćcia, kab žyćcio praciakała nasyčana. Treba nadać hetamu ŭvahu, kab moładź nie saromiełasia, što jana z maleńkich haradoŭ. Ja za pašyreńnie kulturnaha žyćcia ŭ haradach.
Ja nie budu kazać, što ja budu rabić usio, kab padniać zarobak i stvaryć rabočyja miescy, nie deputaty hetym zajmajucca, a inšyja instancyi i inšyja ludzi. Ja pazicyjanuju siabie jak čałavieka, jakija prysłuchoŭvajecca da ludziej, jaki choča dać im niešta toje, što budzie davać im siły ŭ rabocie. Kab jany nie tolki chadzili na rabotu, a razumieli, što jość u žyćci štości jašče, što prynosić radaść, jak možna bavić čas. Ja nie kažu, što moładź pavinna zastavacca ŭ svaich haradach, jany musiać pryjazdžać tudy z honaram. Kab pryjechać da baćkoŭ i nie adčuvać, što, maŭlaŭ, ja pajechaŭ da baćkoŭ i mnie niama čaho było tam rabić, i tamu ja prasiadzieŭ doma. Ja chaču, kab byli ahulnadastupnyja mierapryjemstvy, kab kancerty na płoščy la Ratušy byli nie tolki ŭ Minsku, i nie tolki pa niadzielach, i nie tolki ŭletku. Ja chaču, kab ludzi dumali nie tolki pra pavieličeńnie zarobku, a dumali, što jość inšy bok žyćcia, jaki moža nieści radaść, zacikaŭlenaść, i razbaŭlać šeryja rabočyja budni».
Pra svaju prahramu
«Da taho momantu, pakul mianie nie zarehistrujuć, ja b nie chacieła raskazvać pra svaju prahramu. Kali mianie nie zarehistrujuć, to ja dapracuju i nastupny raz pasprabuju. U majoj akruzie 60 tysiač čałaviek, što nie mnoha i nie mała. Treba imi zajmacca, prysłuchoŭvacca, ja chaču zrazumieć, što b mienavita jany chacieli, što ich chvaluje. Ja razumieju, što ich chvaluje zarobak i pracoŭnyja miescy. I ja budu rada, kali inšyja kandydaty štości prapanujuć u hetaj śfiery, i heta atrymajecca. Sa svajho ž boku ja chacieła b kulturnyja mierapryjemstvy pravieści».
Pra toje, što parłamient minułaha sklikańnia za 4 hady inicyjavaŭ tolki 3 ułasnyja zakonaprajekty
«Ja spadziajusia, što toj parłamient, jaki źbiarecca, budzie adroźnivacca pa intaresach i ŭzroście ad papiaredniaha».
Pra apazicyju
Ja nie padzialaju — apazicyja, nie apazicyja. Ja sa svaim mierkavańniem na kožnuju temu, ja nieabyjakavy čałaviek, jaki choča štości zrabić i razumieje, što ŭ adzinočku ničoha nie zrabić. Ja nieabyjakavaja, tak skažam. A BNF i AHP mohuć pieramahčy, kali ich kandydaty buduć prapahandavać zdarovyja idei. Usio zaležyć nie ad partyi, a ad čałavieka».
Pra «libieralna-demakratyčnuju» partyju
«Chtości jaje nie ličyć surjoznaj, chtości ličyć. Ale ludzi ŭ joj sabralisia ŭ hety raz davoli paśpiachovyja. Jany chočuć zrabić žyćcio ludziej lepšym, ja baču sproby štości źmianić».
Pra libieralizm i demakratyju
«Ja demakratyčnaja ŭ niekatorych pytańniach, ale zaraz ja b nie chacieła kazać, u čym mienavita ja demakratyčnaja. Maja pazicyja da libieralnych idej – usio, što dobra dla ludziej i nie nanosić škody imidžu krainy i ludziam, pavinna razhladacca i bracca da ŭvahi i, moža być, mieć miesca być».
Pra Ukrainu i Rasiju
«Pravakacyjnaja i skandalnaja tema, jakaja nie adzin hod padymajecca, jana musolicca ŭsimi – raŭnadušnymi i nieraŭnadušnymi. Ja nie za adzin i nie za druhi bok, ja trymaju niejtralitet, ja nie liču pravilnym zabivać ludziej. Vojny ničoha nie niasuć, aproč hora. Lubyja vajennyja dziejańni ja asudžaju».
Čyj Krym?
«Krym dla ludziej – usich nacyjanalnaściaŭ i ŭzrostaŭ. Dla mianie jon ciapier ničyj, sam pa sabie. Ludzi, što tam žyvuć, jany tam žyvuć i buduć žyć. Ich mierkavańnie moža razychodzicca z hieahrafičnym pałažeńniem. Krym – heta Krym, Ukraina – heta Ukraina, Rasija – Rasija. Heta ich pytańni».
Pra BČB i Pahoniu
«Mnie bližej «Pahonia» i bieła-čyrvona-bieły ściah. Kali ŭ parłamiencie daviadziecca jašče raz hałasavać za dziaržaŭnuju simvoliku, to ja b prahałasavała za hetuju. Ale kab heta ŭsio było mirna, pry ŭmovie, što heta nie stanie pryčynaj razdoru. Dźvie simvoliki pavinny suisnavać, ja tak dumaju».
Pra BRSM
«Kali ludzi tam – heta im padabajecca, kali heta im padabajecca – heta prynosić karyść dziaržavie».
Pra Hod kultury
«Hod niedastatkova nasyčany kulturnymi mierapryjemstvami, ale, u paraŭnani ź minułymi hadami, vielmi nasyčany. Nie chapaje kulturnych mierapryjemstvaŭ: «Muzykalnyja viečary la Ratušy» tolki ŭ Minsku… Treba arhanizoŭvać paŭsiul».
Pra biełarusizacyju
«Ja za łahodnuju biełarusizacyju, usiu vonkavuju rekłamu možna pierakłaści na movu — heta krok da adradžeńnia. Taksama prablema, što šmat ludziej nie realizoŭvajucca tut, a jeduć za miažu i robiacca tam viadomymi. Potym my kažam: o, heta ž biełarus. Tak, ale na radzimie na jaho nie źviarnuli ŭvahi, bo jon biełarus. Treba davać šansy svaim suajčyńnikam, kab jany raskrylisia».
Pra siaredni zarobak
«Čałaviek takaja natura, što kolki ni daj, budzie mała. Tut usie sa mnoj pahodziacca. Kali ciapier siaredni zarobak 7 miljonaŭ, ludziam mała… To daj 12 – toje ž samaje budzie. Kab pajechać nie ŭ Krym, a ŭ Turcyju, kab kupić adnu mašynu, a nie druhuju. Treba canić toje, što ŭžo jość, ale imknucca da bolšaha. Kali siaredni zarobak budzie praz dva hady chacia b 800 dalaraŭ, heta budzie ŭžo vialiki krok jak dla krainy, tak i dla ludziej».
Biełaruś u Rasiju ci ŭ Jeŭropu?
«Ja liču, što Biełaruś adnosicca da Jeŭropy. Biełaruś bolš cyvilizavanaja, ludzi bolš vychavanyja, cyvilizavanyja i talerantnyja. I ŭ pryncypie toje, da čaho my idziom, zadaje vysokija standarty jakaści. U Rasii ŭsio idzie nie ŭ tym kirunku. Raźvivajucca bujnyja harady – a zazirnieš u małyja, strašna robicca, jak tam ludzi žyvuć. U nas ža z kožnym hodam robicca ŭsio lepš, a tyja, chto skardzicca… Takija ludzi zaŭsiody buduć i jość. Ale možna paraŭnać toje, što było try hady tamu i piać hadoŭ tamu, i siońnia, to ŭsie pahodziacca, što heta — ahromnisty krok i praryŭ u tym, čaho my dasiahnuli».
Pra haścinicy
«Ja dumaju, što kali my pierastaniem budavać haścinicy, a pačniom nadavać uvahu, skažam, bolš važnym rečam – jak ja ŭžo kazała, ja za toje, kab ludzi stali bolš humannymi i dobrymi, ja liču, što treba dapamahać ludziam. Treba pieranakiravać usie siły i resursy. Davajcie pabudujem bolš balnic i padymiem zarobki ludziam, jakija vučać i lečać, kab kraina vyjšła na novy ŭzrovień. Vialikaja kolkaść haścinic nie ŭpłyvaje na jakaść žyćcia ludziej».
