11 červienia vosiem junakoŭ i dziaŭčat zładzili akcyju salidarnaści ź Ivanam Šyłam. Maładziony vyjšli da Ministerstva adukacyi z raściažkaj «Škoła dla ŭsich». Tak jany prastajali kala piatnaccaci chvilin, a paśla pieradali ŭ viedamstva zvarot u padtrymku chłopca. Litaralna za paŭhadziny da akcyi Ivan Šyła adkazaŭ na pytańni «Našaj Nivy».
«Naša Niva»: Ivan, sprava z tvaim adličeńniem atrymała niejkaje raźvićcio paśla taho, jak ciabie nie puścili zdać apošni ispyt?
Ivan Šyła: Bližejšymi dniami my padamo skarhu ŭ sud. Mnohija nastaŭniki prasili mianie hetaha nie rabić. Jany taksama žyvyja, jość niejkija niesupadzieńni pry zapaŭnieńni žurnałaŭ. Tamu ŭ vypadku pravierki ŭ ich taksama mohuć uźniknuć dadatkovyja prablemy. Farmalnaj padstavaj adličeńnia ža stali propuski. Adnak inšaha šlachu adstojvać svaje pravy niama. Tak, časam zamiest škoły ja jeździŭ na sudy da svaich siabroŭ…
«NN»: Nakolki adličeńnie było dla tabie čakanym?
IŠ: Niečakanym było toje, što adbyłosia heta pierad apošnim ispytam. Bo zvyčajna adličeńni adbyvajucca jašče pierad ekzamienami. Mnie ž pednarada dała dazvoł zdavać. I tut byli sklikanyja dźvie niečarhovyja pednarady. Na hod ich usiaho try, a tut za dva dni — dźvie. Napiaredadni nočču milicyjanty mianie zatrymali z nalepkami «Horad — naš». U škołu pryjšoŭ pratakoł zatrymańnia. Pierad nastaŭnikami pastavili prostuju dylemu: ci vyhaniajuć mianie, ci ich. Vykładčyki sprabavali mianie baranić, nie ŭdałosia. Kali zvolnili dyrektarku i jaje namieśnicu, jany pajšli šlacham najmienšaha supracivu.
«NN»: Adkul takaja ŭvaha da tvajoj persony?
IŠ: Heta prostaje stvareńnie pudziła dla ŭsich školnikaŭ. Kab bačyli, čym heta moža skončycca. Voś nie pajedziecie vy navat u Polšču pa Prahramie Kalinoŭskaha, bo my vam nie addamo atestat. Zaraz pra moj vypadak buduć raskazvać na schodach nia tolki Salihorsku: voś da čaho moža dakacicca moładź, kali idzie ŭ apazycyju.
«NN»: Jak aceńvaješ pazycyju nastaŭnikaŭ?
IŠ: Jość roznyja. Adny zastalisia sapraŭdnymi ludźmi da apošniaha, inšyja — prosta apynulisia zakładnikami takoha stanovišča. Kali čałavieku davodzicca vybirać miž poŭnaj ladoŭniaj i mnoj, to jon, naturalna, abiare pieršaje, bo treba karmić dziaciej. Tym bolš u suviazi z reformaj adukacyi skaračajuć školny persanał. Na pednaradzie prysutničali čynoŭniki z harvykankamu, i hałasavali pry ich. Chacia z tych nastaŭnikaŭ, što vykładali ŭ mianie asabista, nichto nie prahałasavaŭ za vyklučeńnie! Ja im dziakuju. Jany nia prosta hałasavali suprać, ale i patrabavali, kab na pednaradu zaprasili mianie asabista, pytalisia, chto daŭ zahad.
«NN»: Adčuvaješ salidarnaść?
IŠ: Kaniečnie: adnaklaśniki, ichnyja baćki, navat vypadkovyja ludzi na vulicy mnie cisnuć ruku. Telefanujuć, pišuć listy, u «vkantakcie.ru» raśpisali mnie ŭsiu ścianu słovami salidarnaści. Heta pryjemna.
«NN»: Na vypuskny chadziŭ?
IŠ: Tak, byŭ. Chacia baćki, skažam, nie pajšli. Adnaklaśnikam uručali atestaty, hramaty. Dumaŭ, mianie adznačać chacia b jak dobraha futbalista, ale i tut nie. Tak ni razu i nie zhadali padčas aficyjnaj častki. Užo paśla adnaklaśniki ŭ mikrafon stali vykazvać mnie słovy padtrymki i padziaki.
«NN»: I što ciapier? Što z universytetam?
IŠ: Ja źbiraŭsia i źbirajusia pastupać na zavočnaje ŭ EHU na fakultet palitalohii. Spadziajusia, što nijak nie adabjecca. A ŭ volny čas pajdu na pracu — najmaŭsia kłaści ŭ horadzie plitku. Dyk nie ŭziali. Budu šukać. Chutčej za ŭsio, zastanusia pakul u Salihorsku.
Na pryvatnych fota: Šyła da i paśla vyklučeńnia.
 |
 |
Na fota: Ivan Šyła, pabačany Julijaj Daraškievič.
 Fota Julii Daraškievič |
 Fota Julii Daraškievič |
 Fota Julii Daraškievič |
 Fota Julii Daraškievič |
