Valancin Akudovič na cyrymonii. Fota Siarhieja Hudzilina
Paśla cyrymonii ŭznaharodžańnia my zapytalisia ŭ spadara Valancina, jak jon stavicca da sioletniaha vybaru žury.
«Ja nie skažu, što ja asabista čakaŭ premii. Ja tut krychu fatalist i navat mistyk: syducca zory ci nie syducca. Ja pieršyja try hady byŭ u žury premii Hiedrojca, tamu dobra viedaju, što momant niečakanaści, a to i vypadkovaści, jość dosyć časta. I mianie asabista nie zaŭsiody zadavalniaŭ vybar taho žury, u jakim ja byŭ. A časam prosta dziviŭ. Tamu, skažam tak: treba ŭmieć prajhravać.
Toje, što Maks Ščur atrymaŭ pieršaje miesca, — heta niebłahi vybar. Mahčyma, dla mianie hety aŭtar nie najlepšy sioletni vybar, ale razam z tym, jon blizki da taho, chto moh by zaniać pieršaje miesca.
Ciapier farmujecca mocny korpus prazaikaŭ 30-40 hadoŭ. Alhierd Bacharevič, Pavieł Kaściukievič, jaki napisaŭ prosta mahutnuju reč «Płan Babarozy», vielmi cikavy Andrej Adamovič. Pakul jašče niezrazumieła, ci budzie jon dalej pisać prozu, ci heta byŭ prosta taki vybuch. Ale vidavočna, što ŭ jaho jość patencyjał. Ja ŭžo zaličvaju ŭ hety korpus novaj mocnaj biełaruskaj prozy i Maksa Ščura. Tamu ŭ cełym situacyja vyhladaje dosyć simpatyčna.
Siońniašni vybar jakraz i paćviardžaje, što ŭ nas užo jość mocnaja kankurencyja».
