Vierci
Mnie śniłasia, što ty skazała śnieh
jon tak pajšoŭ,
što nie padniać pavieki
i źnikli ŭ im damy i čałavieki…
jak choraša, što ty skazała śnieh.
Mnie śniłasia, što ty skazała dzień
biaskoncy dzień
biaz spravaŭ i hadzinaŭ
u im usio, što niekali pakinuŭ
na bieły śnieh kidała bieły cień.
Mnie śniłasia, što ty skazała čas
i toj pryjšoŭ
ja maju na uvazie
što my sustrelisia ŭ svaim niahoršym časie
jak ty da miesca ŭzhadała čas
A potym ty skazała pačakaj
i my zastyli
ŭ časie, dni i śniezie
kuzurkami ŭ burštynavym razrezie
na nieadolnym šlachu ŭ niebakraj.
0
0
0
0
0
0
