Viadomy krajaznaŭca, kalekcyjanier, aŭtar mnostva knih pra historyju Hrodna Viktar Sajapin pamior na 68 hodzie žyćcia ŭviečary 2 lutaha 2017. Strašnaja chvaroba pryjšła da Viktara Jurjeviča zusim niečakana, ale ratavacca ad jaje ŭžo było pozna.
Usio svajo žyćcio Viktar Sajapin pryśviaciŭ rodnamu horadu. Užo ź piataha kłasa jon pačaŭ farmavać kalekcyju pra Hrodna — vyrazaŭ hazietnyja i časopisnyja publikacyi, źbiraŭ buklety i paštoŭki. U junactvie jon šmat fatahrafavaŭ. Užo ŭ stałym uzroście Viktar Jurjevič uziaŭsia za surjoznuju pošukavuju pracu ŭ biblijatekach.
Paśla vychadu na piensiju staŭ jak na pracu chadzić u archivy. Chadziŭ jon tudy z adzinaj metaj — daviedacca, jak žyli, pracavali, čym zachaplalisia, dzie pravodzili volny čas hrodziency.
«Ja sam hrodzieniec u čaćviortym pakaleńni pa maminaj linii. A maje ŭnuki naohuł u šostym. Radavod vyvučyŭ da XVIII stahodździa. Uva mnie ciače kroŭ biełaruskich, ruskich, ukrainskich i navat niamieckich prodkaŭ», — pra heta jašče ŭ 2012 hodzie Viktar Sajapin raspaviadaŭ karespandentu «Hrodzienskaj praŭdy».
Dvaccać piać hadoŭ Viktar Jurjevič adpracavaŭ u mytnaj słužbie. Jon prajšoŭ šlach ad inśpiektara da namieśnika načalnika Hrodzienskaj rehijanalnaj mytni. Nieadnarazova byŭ pradstaŭleny da vysokich dziaržaŭnych uznaharod.
Apošniaja knižka, jakuju paśpieŭ vypuścić krajaznaŭca — «Hrodna i hrodziency 1944-74». Na jaje prezientacyihistoryk Ihar Trusaŭ skazaŭ: «Knihami Sajapina buduć karystacca jašče 150 hadoŭ».
