«Ja ciapier prosta vymušany siudy pryjazdžać, — skazaŭ Žadan. — My budziem rychtavać kancert z muzykami [hurta] «Sabaki ŭ kosmasie». U mai my da vas vierniemsia.
Nasamreč ja strašenna ciešusia, tamu što heta niespraviadlivaje, jak na maju dumku, rašeńnie — nadzvyčajnaje, niekanstruktyŭnaje — było admieniena. Zaraz ja maju mahčymaść pryjaždžać u Biełaruś.
U nas vielmi dobryja stasunki z mnohimi biełaruskimi piśmieńnikami, u biełaruskich piśmieńnikaŭ šmat znajomych va Ukrainie. My adzin adnaho pierakładajem. Tam, dzie nie mohuć damovicca palityki, majuć być piśmieńniki, paety, muzyki. U nas značna bolš šancaŭ damovicca.
Ja havaryŭ z pradstaŭnikami našaj ambasady. Tak, na vialiki žal, toje, što zdaryłasia sa mnoj — heta nie adzinkavy fakt. Apošnim časam možna nazvać jašče niekalki prykładaŭ, kali hramadzianam Ukrainy stavili voś hety štamp pra niaŭjezd. Mnie zdajecca, heta nie vielmi zdarovaja tendencyja. Vielmi spadziajusia, što ŭłasna taja situacyja, jakaja siońnia vyrašyłasia spryjalna, jana stanie niejkim pavarotnym momantam.
Mahčyma, jana stanie dobrym sihnałam dla palitykaŭ abiedźviuch krain pra toje, što nie varta budavać pamiž našymi krainami ścianu. Nie varta hulać na ruku treciaj sile. Nie treba padyhryvać čyimści impierskim ambicyjam — a stavicca adzin da adnaho z pavahaju, jak da patencyjnaha partniora, raŭnapraŭnaha partniora, jak da susieda».
Nahadajem, Siarhiej Žadan, jaki pryjechaŭ na knižnuju vystavu ŭ Minsk i Stralcoŭski paetyčny fest, byŭ unačy zatrymany siłavikami ŭ svaim pakoi ŭ hateli. Pryčyna — znachodžańnie ŭ rasijskim «čornym śpisie» z farmuloŭkaj «za datyčnaść da terarystyčnaj dziejnaści».
Žadan pravioŭ noč u kamiery i atrymaŭ zabaronu na ŭjezd u Biełaruś na niavyznačany termin.
Uranku biełaruskija tvorčyja sajuzy zapatrabavali admieny departacyi Siarhieja Žadana.
Ukraina zajaviła pratest, kiraŭniki MZS Biełarusi i Ukrainy abmierkavali situacyju nakont departacyi Žadana.
Narešcie Biełaruś anulavała ŭkrainskamu piśmieńniku Siarhieju Žadanu zabaronu na ŭjezd u krainu. Rašeńnie było pryniataje ciaham niekalkich hadzin.
Žadan samy značny piśmieńnik Ukrainy na siońnia. Jon i prazaik, i paet, i muzyka. Heta najbolš pierakładany na zamiežnyja movy tvorca.
Tak stałasia, što Žadan rodam z Łuhanska i tamu nie maŭčaŭ — u svajoj tvorčaści i intervju — adnosna taho, što tam rabiłasia. Ale jon čysty piśmieńnik i nikoli nie braŭ u ruki zbroi.
Minuły raz, uletku 2016 hoda, Žadan spakojna pryjazdžaŭ i čytaŭ svaje vieršy na mienskich placoŭkach.
