Kanflikt na budplacoŭcy kala Kurapat časova zacich: z budplacoŭki prybrali ŭsiu techniku, rabočych na abjekcie niama. Ale aktyvisty, jakija ŭžo bolš za tydzień abaraniajuć učastak kala doma № 49 na Mirašničenki ad budaŭnictva biznes-centra, praciahvajuć nieści vachtu la placoŭki. Ad uładaŭ jany patrabujuć całkam zharnuć budoŭlu. U Minharvykankamie takoje rašeńnie pakul nie pryniali. Mer Minska paśla sustrečy z aktyvistami paabiacaŭ tolki na tydzień spynić usie pracy.
Akcyjanier kampanii-zamoŭcy «Biełrekanstrukcyja» Ihar Aniščanka ŭ kamientary TUT.BY vykazaŭ svajo staŭleńnie da situacyi, jakaja skłałasia.
«Čamu pradali ŭčastak, jaki ŭvachodziŭ u achoŭnuju zonu?»
Učastak kala doma № 49 byŭ nabyty na aŭkcyjonie čatyry hady tamu. Tady hety ŭčastak jašče ŭvachodziŭ u zonu rehulavanaj zabudovy Kurapat. Vyvieli jaho z zony tolki praz hod.
— Vy bačyli, što ziamla ŭvachodzić u achoŭnuju zonu Kurapat?
Fota: Volha Šukajła, TUT.BY
— Učastak nabyty čatyry hady tamu. Za ŭvieś hety čas było projdziena ź dziasiatak ekśpiertyz, atrymanyja ŭsie zaklučeńni, i nichto, ni razu da vychadu na budoŭlu, nie skazaŭ, što mohuć uźniknuć niejkija pytańni, źviazanyja z Kurapatami, — kaža Ihar Aniščanka. — Histaryčnaj ekśpiertyzy nie było, bo jana pravodzicca, tolki kali ŭčastak znachodzicca ŭ achoŭnaj abo zonie rehulavańnia zabudovy. Kali my kuplali ŭčastak, jon ni pa adnym dakumiencie nie prachodziŭ jak achoŭnaja zona Kurapat. Tamu ŭsia hetaja situacyja stała dla nas poŭnaj niečakanaściu.
Kali b chacia b padčas hramadskaha abmierkavańnia niechta skazaŭ, što heta achoŭnaja zona, my b prysłuchalisia. My zakonapasłuchmianaja kampanija. Tamu ciapier u nas pytańnie: čamu nam pradali ŭčastak, jaki ŭvachodziŭ u achoŭnuju zonu?
Tak, tam nie rasstrelvali i nie było tam darohi śmierci. Ale nas pastavili ŭ supraćstajańnie ź ludźmi, jakija chočuć abaranić pamiać represavanych. Ja taksama chaču abaranić ich pamiać. I žadańni ludziej i ich dziejańni nam zrazumiełyja.
«Kanflikty nam nie patrebnyja, tamu budoŭla spynienaja, čakajem rašeńnie horada»
Ciapier kampanija całkam spyniła budoŭlu da pryniaćcia horadam kančatkovaha rašeńnia.
— Na siońnia my pryniali rašeńnie nie prypynić, a całkam spynić budoŭlu. My vyvieźli z učastka ŭsiu techniku, rabočych. I ciapier čakajem rašeńnia horada, bo jano ŭ jaho kampietencyi. Minharvykankam nam skazaŭ pačakać, i my dumali, što rašeńnie prymuć za paru dzion. Ale pryniaćcie rašeńnia zaciahnułasia, a praciahvać pracy ŭ takoj situacyi niemahčyma i niebiaśpiečna. Budavać tam, dzie ludzi kateharyčna suprać, dzie jany prykoŭvajuć siabie kajdankami da techniki, kateharyčna nielha.
— Kali horad prapanuje vam inšy ŭčastak, jak heta było ŭ Katoŭcy, pojdziecie budavać tudy?
— Viadoma. Straty nie hrajuć u dadzienym vypadku istotnaj roli. Hałoŭnaje — heta toje, što nam nie patrebnyja nijakija kanflikty. Jany nikomu nie patrebnyja, — kaža Ihar Aniščanka.
I padkreślivaje:
— Usie ludzi majuć prava vykazvać svoj punkt hledžańnia i abaraniać jaho. My razumiejem tych aktyvistaŭ, jakija stajać tam. Zmahacca ź imi my nie možam i nie pavinny. My nie chočam nijakaha supraćstajańnia ŭ hramadstvie, i my prosim horad znajści rašeńnie hetaj situacyi. Usio, što mahli, my zrabili: spynili pracy.
Prapanova žurnalistaŭ, aktyvistaŭ i historykaŭ ustalavać na hetym miescy abo kala samich Kurapat miemaryjał kampanija padtrymlivaje i hatovaja ŭziać aktyŭny ŭdzieł u hetym.
— My hatovyja ŭdzielničać va ŭstanoŭcy miemaryjała na hetym miescy, kali ŭčastak zabiaruć, abo kala samich Kurapat. My šanujem pamiać zahinułych, i nam nie ŭsio roŭna, što adbyvałasia ŭ hetym histaryčnym miescy.
