U minułuju sieradu kala vośmaj viečara dziesiacikłaśnica SŠ № 3 Kryścina Bajek viartałasia z kaścioła dadomu. Pa darozie niedaloka ad staroj vajskovaj častki jana ŭbačyła dym. Padyšła pahladzieć, što tam. Akazałasia, hareła trava i śmiećcie. «Ahoń byŭ amal ź mianie rostam, — uspaminaje dziaŭčyna. — Nie viedaju, jak ja nie razhubiłasia».
Fota MNS
Miesca, dzie zdaryŭsia pažar, znachodzicca ŭ miežach horada, ale zvyčajna tam nie šmatludna. U toj čas, akramia Kryściny, tut naohuł nichto nie prachodziŭ.
— U panicy ja zabyłasia, jość u mianie z saboj telefon ci nie, — uspaminaje tyja padziei Kryścina. - Pobač prajeznaja častka, ja padbiehła tudy, ale mašyn nie było. Dźmuŭ mocny viecier, vakoł suchaja trava, ahoń chutka «išoŭ» da pustujučaj kazarmy. Za joj internat, sanstancyja, spartyŭnaja zała.
Pa słovach Kryściny, vady pablizu nie było, i jana vyrašyła nakryć ahoń śviežym hallom.
— Doma, kali rychtujem šašłyki, zaŭsiody smažym chleb na śviežym halli, jano ŭ adroźnieńnie ad suchoha, tak chutka nie ŭspychvaje, — tłumačyć svaje dziejańni školnica. - A tut niedaloka jak raz pačałasia budoŭla, i zrezali kusty. Ja stała ich pieranosić da ahniu.
Strachu, pryznajecca, u toj momant nie było. Chutčej adkaznaść: kali b, kaža, pakinuła ahoń biez nahladu, jon chutčej za ŭsio raspaŭsiudziŭsia b na žyłyja damy.
Adzin na adzin z połymiem Kryścina zmahałasia chvilin 20, i navat nie zaŭvažyła, jak usio patušyła.
— Na čas ja nie hladzieła, tolki źviarnuła ŭvahu, što kali patuchła, nieba paciamnieła, — raspaviadaje školnica.
U niejki momant na ahoń stali sychodzicca inšyja haradžanie. Pieršymi było dvoje maładych ludziej, jany i patelefanavali ŭ MNS.
— Vyratavalnikaŭ ja nie dačakałasia i ŭciakła. Spałochałasia: padumajuć — heta ja ŭčyniła pažar, — ździŭlaje Kryścina. — Čamu? Vakoł bo nikoha, chto b dakazaŭ, što heta nie ja.
Dadomu pryjšła murzataja. Mama spałochałasia: «Što zdaryłasia?».
- Kali ja joj raspaviała, jana adkazała, što ja zrabiła nierazumny ŭčynak, niapravilna tak ryzykavać, — uspaminajučy, uśmichajecca Kryścina. - Ale ja ŭsio roŭna była ščaślivaja, bo zmahła patušyć pažar.
U Minskim abłasnym upraŭleńni MNS tłumačać: pažar byŭ na płoščy prykładna 20 «kvadrataŭ». Terytoryja nievialikaja, ale z-za mocnaha vietru ahoń chutka raspaŭsiudžvaŭsia.
- Pryčyna pažaru pakul vyśviatlajecca. Zaraz my chočam pravieści ŭ škole ŭračystuju liniejku i ŭznaharodzić Kryścinu, — raspaviała Kryścina Barejka, aficyjny pradstaŭnik Minskaha abłasnoha ŭpraŭleńnia MNS. - Jaje ŭčynak - prykład adkaznaści i nieabyjakavaści.
