Dokšycy z vyšyni ptušynaha palotu.
Pieršy dzień śviata kali ŭ Dokšycach adčynili novuju aŭtastancyju dy kancertnuju zalu, a ŭ susiednim Parfienavie staršynia abłvykankamu Andrejčanka zapaliŭ haz, trymałasia daždžlivaje nadvorje.
Da dnia horada narešcie adčynili kancertnuju zalu, abstalavanuju ŭ budynku byłoha kinateatra «Iskra». Kaliś na im visieŭ ahromnisty plakat «Słava KPSS», a zaraz, paśla zvyšmarudnaj čatyrochhadovaj rekanstrukcyi jon pieratvaryŭsia ŭ pryhožy budynak, faje jakoha azdablaje vialiki fotazdymak Dokšycaŭ z vyšyni ptušynaha palotu.
Sioleta, aprača kinateatra i aŭtastancyi, u Dokšycach dabudavali novy žyły dom, adramantavali darohi i tratuary na niekatorych haradzkich vulicach. Ale, niahledziačy na vonkavyja źmieny, u śviadomaści ludziej mała što źmianiłasia: jak žłukciła moładź harełku i piva na dyskatekach, tak i praciahvaje žłukcić. Voś i adkryćcio novaj dyskatečnaj zali ŭ tym ža byłym kinateatry pjanaja moładź «adznačyła» bojkaj, u jakoj, pa čutkach, udzielničali 16 čałaviek. U chod išli navat pałki, i toje prymusiła ŭmiašacca milicyjantaŭ, jakija zatrymali niekalki čałaviek.
U hetyja dni ŭ Dokšycach źjaviłasia niekalki nadpisaŭ «Žyvie Biełaruś!», adzin ź jakich byŭ zrobleny čornaj farbaj na dźviaroch škoły. A padčas samich śviatkavańniaŭ na dachu adnaho z pryvatnych damoŭ horada załunaŭ bieł-čyrvona-bieły ściah. Aficyjny čyrvona-zialony ściah, biezumoŭna, prysutničaŭ na prymierkavanych da Dnia horada spartyŭnych spabornictvach, paviešany dahary nahami junymi beerseemaŭcami. Ich «tradycyju» pradoŭžyli padčas parlamanckich vybaraŭ u susiednim ahraharadku Tarhuny, dzie ściah taksama visieŭ zialonaj pałasoj uvierch.
Škada, što dla šarahovych haradžanaŭ dzień horada — heta nie nahoda prypomnić bahatuju historyju horada i dziei našych prodkaŭ, a prosta nahoda da «hulanki», dzie harełka ljecca rakoj. Čamu ŭłady nie zabaranili pradavać alkahol u hetyja dni? Kali śviatkavać dzień horada, dyk treba nia tolki viesialić narod, ale j nahadać jamu svaju historyju. Ale ŭ zvarotach čynoŭnikaŭ da haradžanaŭ hučała pieravažna samachvalstva pośpiechami «sacyjalna-ekanamičnaha raźvićcia rajona».
I ŭsio ž, niahledziačy na ŭsio heta, asabista ŭ mianie ŭražańnie ad śviata zastałosia dobraje. Bo da kožnaha śviata horad stanovicca ŭsio pryhažejšym, heta zaznačajuć usie pryježdžyja. Bo, adznačyŭšy letaś 600-hodździe Dokšyc, hetuju tradycyju nie zakinuli, a padtrymlivajuć, nahadvajučy ludziam, što dadaŭsia jašče adzin hod u słaŭnaj historyi našaha horada.
