pałova vahončyka studyjozak
astatnija — ašmianskija
pałova — z facetnymi valizkami
ašmianskija, nie raŭnujučy chrystafory,
jeduć spakušać staruju matku-Vilniu tytuniom,
jaki da abiedu musić kanvertavacca na akropalisie ci harunajsie
ŭ šmatlikija padarunki radzinie.
pieršych, užo na Bazylanskaj, vydajuć abcasy
i zvonkaje dziciačaje «pryviet»
«mama... jedu na Saŭlecikus!»
druhich — mova
na vakzale jak u babilonie ci na katedry suč.bieł.movy
rodnaja mova pachnie.
pachnie tytuniom
nabryniałymi ziamloj i potam, litami,
chlebam, arechami i syram
nastrunienyja pachaščy bry i błu
zafrendžvajuć klanovy vodar siemak u čornym firmovym letuviskim bochanie i...
maskirujuć u kitajskaj torbie časłavaŭny
piać plašak šampanskaha i try (na kožnuju ź niaviestak) kaladnyja hirlandy
niedzie na doncy pad buterbrodami — pistalet, cacka małomu Paŭliku,
jaki praz čatyry hadziny sustrenie lubimuju babu na vakzale ŭ Ašmianach.
* * *
Čytajcie štodzionna ŭ rubrycy «Litaratura» na sajcie NN novyja tvory i minijatury. Dla serca, dla rozumu, dla movy.
