Nahadajem, što papiarednikami hetaj kryłataj papulacyi byli bieły busieł, biełaja pliska, avialha, vierabiej damovy, haradskaja łastaŭka, baradataja kuhakaŭka, knihaŭka, sałaviej uschodni i sioleta vialikaja biełaja čapla. Čamu šeraja huś trapiła ŭ hety spis, patłumačyŭ dyrektar arhanizacyi «APB» Viktar Fiančuk:
— Šeraja huś — vielmi prablemny vid ptušak dla Biełarusi, z pačatku 90‑ch hadoŭ pačaŭ hniezdavacca na našaj terytoryi i adnaŭlać svaju kolkaść, u 2004‑m zaniesieny ŭ Čyrvonuju knihu Biełarusi. Ale ŭ 2006‑m huś zaličyli ŭ palaŭničyja vidy, pačali viasnovyja adstreły i, zrazumieła, vyniesli z Čyrvonaj knihi. Šeraja huś stała častaj achviaraj ludziej sa strelbami, papulacyja znoŭ apynułasia pad pahrozaj.
Spadziajomsia na toje, što adkaznyja za zachavańnie pryrody ludzi prymuć mudraje rašeńnie zabaranić viesnavy adstreł husiej, jak zroblena heta ŭ našych susiedziaŭ palakaŭ i litoŭcaŭ. Siońnia ŭ stalicy prachodzić čarhovy CHI źjezd «Achovy ptušak Baćkaŭščyny», na jaki źjechalisia prafiesijnyja i amatarskija arnitołahi, kab jašče raz vystupić u abaronu šeraj husi.
