Napiaredadni Božaha Naradžeńnia prezident Litvy Vałdas Adamkus pavinšavaŭ suajčyńnikaŭ, što žyvuć za miažoj, sa śviatam.
U zvarocie, u pryvatnaści, havorycca:
«My žadajem spakoju tym, chto pobač, cicha zhadvajem ab tych, chto syšoŭ u inšy śviet,
i ŭ dumkach abdymajem tych, chto znachodzicca ŭdalečyni ad rodnaje chaty».
«Ja viedaju, što dla mnohich siemjaŭ hetaje śviata adznamienavana nie tolki Nadziejaj, Vieraj i Luboŭju, ale i tuhoj pa blizkich. Šmat chto ŭ Vihilijny viečar siadaje za stoł udalečyni ad svaje siamji, ad svaich blizkich, tamu adlehłaść i razłuka napiaredadni śviataŭ adčuvajucca bolš chvaravita, čym u zvyčajnyja dni.
Ale, pobač z žyvym chryścijanstvam, u sercach našych žyvy jašče i litoŭski duch. Heta duchoŭnaja siła, jakaja nituje litoŭski narod i zbližaje ludziej Litvy, u jakoj by krainie śvietu jany b nie znachodzilisia.
Heta siła, jakaja ŭ dumkach i ŭ realnaści ciahnie ludziej viartacca dachaty — u Litvu. U takuju Litvu, ź jakoj nikoli b nie chaciełasia źjaždžać, a naadvarot, źjechaŭšy, zaŭsiody chaciełasia b viarnucca».
Da vinšavańniaŭ taksama dałučyłasia pieršaja łedzi krainy — spadarynia Ałma Adamkienie:
«Daražycie svaim nacyjanalnym identytetam i pieradavajcie hetuju kaštoŭnaść svaim dzieciam —iak tradycyju, jak duchoŭnyja karani. Jak napamin pra ziamlu, dzie Vas buduć zaŭsiody čakać, što b tam ni zdaryłasia», cytuje słovy Vałdasa Adamkusa i Ałmy Adamkienie delfi.lt
U Biełarusi tradycyja vinšavać kiraŭnictvam krainy suajčyńnikaŭ za miažoj nie pryžyłasia. U nas navat nie pryniaty zakon ab suajčyńnikach za miažoj.
