Kali «šmatlikija prablemy teatru», jakija, biezumoŭna, isnujuć, buduć vyrašacca šlacham uźviadzieńnia supiersučasnaj prybudovy, to abaviazkova ŭźniknuć prablemy novyja. Spałučeńnie roznych pa styli zbudavańniaŭ paškodzić vyhladu Kupałaŭskaha, parušyć ansambl nievialikaha skvieru.
Jak niezvyčajna vyhladaje ciapier lohki pryhožy budynak teatru z boku praśpiekta i płoščy! Amal takim bačyli jaho niekalki pakaleńniaŭ minčukoŭ...
Mnie zdajecca, surjozna treba padumać ab stvareńni NOVAJ SCENY Kupałaŭskaha, z abaviazkovym zachavańniem histaryčnaj, a mahčyma, i małoj.
Try sceny: staraja, novaja, małaja. A što datyčyć miesca budaŭnictva... Teatr na płoščy vyhladaŭ by bolš naturalnym, čym hatel. Hałoŭnaje — «siem razoŭ admierać» i rabić usio ź luboŭju i pavahaj da papiarednika.
