U intervju «Jeŭraradyjo» rasijski analityk praimpierskich pohladaŭ Kanstancin Zatulin pałochaŭ Łukašenku strataj ułady ŭ vypadku pieraaryjentacyi na Zachad.
– Raniej Rasieja časta prabačała vybryki našaha prezidenta ŭ bok Maskvy. U sieradu Dźmitryj Miadviedzieŭ adkazaŭ Miensku vielmi ćviorda. Čym heta moža być vyklikana?
– Dla hetaha jość padstavy. U tym liku i miežy tryvańnia, jakija na hety kont jość u bakoŭ. Kožny z bakoŭ ličyć, što maje racyju, nichto nie ličyć siabie vinavatym. Biełaruś ličyć, što maje prava na ilhoty ad Rasiei, navat kali jana nie idzie na surjoznuju intehracyju.
Ja nie padtrymlivaju ŭ cełym hetaj svarki i nie padtrymlivaju jaje praciahu. U hetaj situacyi zaŭsiody jość treci, chto ciešycca. Ni Rasieja, ni Biełaruś hetym trecim nie źjaŭlajucca.
Vierahodna, havorka idzie ab niejkich prapanovach Rasiei, jakija nie byli ŭspryniatyja Biełaruśsiu.
Mnie zdajecca, što voś hetaja reakcyja rasiejskaha kiraŭnictva zališnie emacyjnaja.
Jana jakraz źviazanaja z tym, što Biełaruś publična pavodzić siabie adnym čynam, a niepublična — inšym. Niepublična vystupaje prośbitam, a publična — ledź nie patrabuje ad Rasiei va ŭltymatyŭnym tonie kredytu. Niepublična asprečvaje inicyjatyvy Rasiei pa intehracyi, a publična robić vyhlad, što jana za intehracyju, a Rasieja jaje tarmozić.
Voś hetaje razychodžańnie nažnicami pamiž prapahandaj i sutnaściu palityki, mnie zdajecca, kiraŭnictva Rasiei dadatkova jatryć. Takoje ŭražańnie, što ŭ apošni čas prezident Łukašenka bolš zacikaŭleny ŭ prapahandzie, a nie ŭ damoŭlenaści.
– A da jakoj miažy mohuć, na vaš pohlad, praciahvacca padobnyja svarki?
– Jany i zaraz užo pieravysili tuju stupień, jakaja karysnaja dla spravy. Svarki mohuć praciahvacca i na bolš vysokim uzroŭni. Miež tut niama nijakich. Zrazumieła, što sprava da vajny nie dojdzie. Ale faktyčna havorka idzie ab zdačy ŭ archiŭ raniejšych namieraŭ.
– A što Biełaruś moža stracić u takoj situacyi?
– Biełaruś ź ciaham času, vidavočna, na hetym stracić ciapierašni režym. Tamu Łukašenka, mnie zdajecca, kontrpraduktyŭny z punktu hledžańnia svaich ułasnych intaresaŭ.
Jon siače suk, na jakim siadzić. Jon ciešyć svajo samalubstva, ambicyi. Ale nie razumieje, što kali budzie nastojliva źmianiać svaju aryjentacyju — znojducca ludzi, jakim Zachad pavieryć značna bolš. Jon nieminuča pavinien bałansavać pamiž Zachadam i Rasiejaj. Stracić adnosiny z Rasiejaj — dla jaho heta prysud!
