U biblijatečcy časopisa «Dziejasłoŭ» vyjšła kniha vieršaŭ i piesień Viktara Šałkieviča «Bluz Viasna».
Bardy daŭno ŭžo pačali pisać knihi. «Čorny pistalet» Bartosika, «Kryvavy pamoł» Sokałava‑Vojuša, «Hłybinia daždžu» Kamockaha, «Karaleva pryjdzie nočču» Som… Voś i Šałkievič vydaŭ svaju knižku.
«Bluz Viasna» — heta vieršy i pieśni, što stali chitami. Pa ich paznajuć Šałkieviča. Jość tut i «Smutny biełaruski bluz», i «Karotkaja historyja Biełarusi», i «Žłobskaja nacyja», i «Za sto krokaŭ ad Vostraje Bramy». Ale nielha čytać pieśni, nie pačuŭšy ich u vykańni aŭtara. Nie zmožacie adčuć usiaho kałarytu. Chacia pra heta vydaŭcy pakłapacilisia. Da knihi prykładzieny dysk «Pravincyja», na jakim źmieščany 12 piesień barda. Uvohule, varta było b zrabić nie zbornik vieršaŭ i piesień, a sucelny piesieńnik, z akordami. Tady možna było b padpiavać nie tolki słuchajučy dysk z zapisami Šałkieviča, ale i samomu hrajučy na hitary.
Kali niechta nie lubić paeziju, ale lubić Šałkieviča, toj nabudzie hety zbornik. Chto nie ŭpadabaŭ barda Šałkieviča, ale lubić daścipny biełaruski humar, jakim nasyčany jaho pieśni, abaviazkova prydbaje knižku. Nichto nie zastaniecca niezadavaolenym.
