Čakać hadoŭ piać‑šeść, pakul da nas pryjedzie niechta sapraŭdy pieršaradny z suśvietnaj muźlihi budzieš? Budu. Na open‑ejr u kastryčniku, kali jašče paru hradusaŭ — i harbata ŭ tvaim płastykavym kubačku zrobicca marozivam, pojdzieš? Pajdu. Stajać u daŭžeznaj čarzie la ŭvachodu i potym tančyć svaje, tolki tabie viadomyja tancy pad pilnym i cikaŭnym vokam maładych amapaŭcaŭ budzieš? Budu, budu, budu! Dzie zapisvacca? Piša Pavieł Kaściukievič.
Fota generation.by
My — «budu»‑pipł: na ŭsio padpisanyja, aby atrymać dostup da našaha łapika kajfu, zhodnyja na prostuju, chaj sabie niepazałočanuju ramku, praź jakuju hladziećmiem naš rakienroł. Navat zabaronu apošnich časoŭ pradavać ałkahol na kancercie (što, darečy, pa dobraj razvazie, nie moža nie vyklikać uchvalnaha kiŭka) stryvali. Nas i tak torkaje: ad adnaho biezałkaholnaha drum'u, biez usiakaha alivaryjskaha ekstazi.
My — «budu»-pipł, ale tamu i medžyk pipł: čaroŭnyja, jak trusiki. Fajnyja, jak fine. Absalutna mahičnym, ale całkam spraviadlivym čynam našyja niehatyŭ i pazityŭ u roŭnaj stupieni vartyja nas. I staraśviecki stadyjon z kisłotna‑pamarančavymi siadzieńniami; i niečakanaja dla samoj siabie poŭnia, załataja miedalka, atočanaja nievierahodnaj zhrajaj mienskich varonaŭ, — usie hetyja elemienty interjera, jakija zrabilisia śviedkami našych cmianych tancaruchaŭ, vartyja nas. Hety chipovy karsar, Kiejt Flint, u majcy na bosaje cieła i błazienskich nahavicach, taksama zasłužyŭ našuju prysutnaść. Čarnaskury realny łondanski španiuk, Maksim Ryjalici, jaki viedaje šmat adnakarennych słovaŭ, što na «f» pačynajucca, usio ž atrymaŭ honar vystupać in Belarus. Jon užo maje mahčymaść skazać nam jaho paŭpraŭdzivaje, šmat razoŭ paŭtoranaje «I'm glad to be here!». Našu ŭvahu ŭrešcie zdoleŭ zachapić mozh vandroŭnaj bandy vytvorcaŭ rytmičnych šumoŭ, muzyčny vunderdziadźka, Lijam Chaŭlet. Chitam «Firestarter», «Woodoo People» i «Poison» praz stolki hadoŭ vypała być pačutymi tut.
Sakret našaha čaraŭnictva taki: my, «budu»‑pipł, ich pieraciarpieli. Jany ŭrešcie nie vytrymali, nie zmahli biez nas, i pieršymi pryjechali siudy mienavita jany, a nie my da ich tudy.
Pračytaj i pieradaj druhomu: «BATE‑Prodigy 2:1».
