My viedajem, što kultura byvaje pop‑ i sub‑, a spažyviec jaje — masavym, ci metavym. Sakrety ž kryjucca tam, dzie skančajecca vidavočnaje, a pačynajecca schavanaje — tajemnaje, virlivaje tvorčaje žyćcio, jakoje niezaŭvažna praciakaje skroź štodzionnyja litaraturnyja viečaryny, prezientacyi i strakatyja knižnyja palicy.
18 śniežnia ŭ kniharni halerei «Ŭ» źbiarucca adcienienyja na dalni płan ruskamoŭnyja litaratary,
pačytać jakich možna tolki ŭ samvydacie, mastaki słoŭ i słovacieniaŭ, jakim, pa ich ža śćvierdžańni, pakul tak i nie ŭdałosia spatkać svajho čytača. Mahčyma, im staniecie vy, tamu što supołka «Minskaja poetičieskaja škoła» vychodzić na śviatło i prezientuje svoj almanach.
Pradstaŭniki «MŠ» nastojvajuć na tym, što ich upłyŭ na biełaruskuju litaraturu — značny, adnak nie daśledvany litaraturaznaŭcami. Jany padkreślivajuć, što ich łučyć nie hrupavaja salidarnaść i adzinstva kancepcyi, a padobny sacyjalny, kulturny i ekzistencyjny dośvied. Adnoj sa svaich pieršasnych metaŭ «MŠ» bačyć vydańnie ruskamoŭnych biełaruskich paetaŭ, viartańnie im statusa, miesca ŭ kulturnaj prastory, viartańnie prava na aŭdytoryju i dyjałoh.
Udzielniki viečara: doktar fiłałahičnych navuk Iryna Skarapanava; maładyja fiłołahi i paety Nadzieja Navažyłava, Volha Markitantava, Taćciana Śvietašova, Siarhiej Čarnabaj; paety Raman Biernštejn, Michaił Hančaroŭ, Alena Kazancava, Ihar Korzun, Ała Levina, Dmitryj Strocaŭ.
U prahramie: vieršy, pieśni, tancy, pierakłady i kruhły stoł. Možna ŭ čarhovy raz paspračacca pra toje, ci mahčymaja paŭnavartasnaja biełaruskaja kultura nie pa‑biełarusku,
achvotnyja da sprečak i suzirańniaŭ zaprašajucca da 19.00.
