Viazień mieksikanskaj turmy chacieŭ pačać novy hod volnym čałaviekam, ale raspracoŭvajučy svoj dziorzki plan uciokaŭ, nie raźličyŭ adzin paramietr — taŭščyni krataŭ.
42-hadovy Raberta Karyła, stały nasielnik mieksikanskaj turmy Vale Chiermosa, u navahodniuju nočku vyrašyŭ dać drała z pastyłaj kamiery: kab stvaryć adtulinu pamiž stollu i kratami, jon rastruščyŭ kavałak bietonu. Ale zamiest taho kab ščaśliva minuć prałaz, zachras azadkam u žaleznych prentach.
Turemščyki znajšli Raberta, padviešanaha nosam uniz: nohi ŭ kamiery, a tułava i hałava — amal na voli. Ale ž ich vyklikaŭ mienavita spadar Karyła: jamu daviałosia zrabić heta, kali jon kančatkova ŭśviadomiŭ, što zahruz nastała. Uźviasiolenyja vidoviščam turemščyki skarystalisia elektrapiłoj —admysłova dziela vyzvaleńnia niebaraki.
