Siońnia spaŭniajecca 50 hadoŭ najlepšamu knižnamu dyzajnieru Biełarusi Hienadziu Macuru.
My znajomyja ź im bolš za 14 hadoŭ. Nas paznajomiła Valancina Andrejeŭna Tryhubovič, jakaja ciapier pažyćciova asudžanaja atrymlivać «kamisijnyja» — knihi vydaviectva «Limaryus», aformlenyja Macuram.
Ja pryjšoŭ da jaho ŭ «Hrafiemu», što mieściłasia tady ŭ budynku Ministerstva infarmacyi. Mianie sustreŭ kalučy, jak vožyk, małady mužyk z demanstratyŭnym bieł‑čyrvona‑biełym značkom na łackanie pinžaka. Kalučaść i demanstratyŭnaść byli, jak ja razumieju, pradyktavanyja tym, što jon dobra viedaŭ, chto jamu patelefanavaŭ. Ja byŭ «toj samy Fiaduta, jaki…» Nu — i hetak dalej.
Ja pryvyk. Tak ja znajomiŭsia i z Valancinam Hołubievym, i z Valancinaj Tryhubovič, i ź Vieraj Čujko, i z mnohimi inšymi vydatnymi ludźmi, siabroŭstvam ź jakimi ja hanarusia.
Hanarusia ja i tym, što siabruju z Hienadziem Ivanavičam Macuram. Hanarusia — tamu što najlepšyja maje knihi — «Paetyčny ahladalnik», «Listy minułaha času», «Vilnia 1823–1824», almanach «Asoba i čas» — afarmlaŭ — adziavaŭ, spavivaŭ, upryhožvaŭ, vypuskaŭ u śviet — Hienadź Ivanavič.
I pieršuju maju knihu — «Čytač u tvorčaj śviadomaści
Kali my prydumali «Vilniu», to vyrašyli ŭ Vilniu i źjeździć. Była ideja: sfatahrafavać dvoryk Vilenskaha univiersiteta i zmantavać jaho z tym kalarovym malunkam, jaki ŭsim śpiecyjalistam pa chranatopie knihi dobra viadomy.
Pryjechali. Pahladzieli. Macur svaim tenarkom — miełanchaličnym, jak zaŭsiody, zaŭvažyŭ:
— A darma pryjechali… Kab hety zdymak zrabić, treba ŭsie budynki na try kiłamietry źnieści… Tolki tady patrebnaja pierśpiektyva budzie…
Lohka skazać — źnieści na try kiłamietry! Akurat na hetych troch kiłamietrach raźmieščany pałac prezidenta Litoŭskaj Respubliki. Jak jaho źnieści?
…
I pajechali my dadomu jak ablizaŭšysia.
Praŭda, vokładku Macur zrabiŭ, jak zaŭsiody, hienijalnuju.
I jašče.
Kali vy, darahi čytač, bieracie ŭ ruki «Kon» Niaklajeva abo «Ksty» Baradulina, knihi «Biblijateki Svabody», u tym liku šykoŭny «Siamiejny albom» Mudrova i «Dulinu ad Baradulina», i dźvie cehły šapranaŭskaj bijahrafii Bykava, i mikałajeŭskuju «Historyju biełaruskaj knihi» — heta taksama Hienadź Ivanavič rabiŭ.
Knižnaja palica Hienadzia Macura praciahvajecca…
Ad Redaktara. Mała chto viedaje, što mienavita Hienadź Macur — aŭtar dyzajna siońniašniaj papiarovaj haziety «Naša Niva».
