Na praciahu hetaha hoda surjoznym čynam budzie pravierana ŭsia sistema adukacyi na pradmiet arhanizacyi navučalnaha pracesu, raspracoŭki novych prahram i navučalnych dapamožnikaŭ.
Pra heta zajaviŭ Alaksandr Łukašenka 7 červienia na naradzie pa pytańniach raźvićcia vyšejšaj škoły, jakaści padrychtoŭki śpiecyjalistaŭ na hetym uzroŭni adukacyi, a taksama metazhodnaści dałučeńnia Biełarusi da Bałonskaha pracesu.
«Nam patrebna narmalnaja sistema adukacyi, aryjentavanaja na našu ekanomiku, najpierš na naša hramadstva, na našu krainu. Nam nie treba biehčy ni za jakimi dziaržavami i krainami», — ličyć Łukašenka.
«Treba zychodzić z taho, što łamać my bolš ničoha nie pavinny. My pavinny iści pa tym šlachu, jaki vyznačyli ŭ adukacyi, tolki ŭdaskanalvajučy, i to nie załaziačy hłyboka ŭ hetaje ŭdaskanaleńnie, tamu što heta znoŭ pryviadzie da niejkaha złomu. Treba iści vielmi akuratna i spakojna», — skazaŭ prezident.
Jon zajaviŭ, što ŭzrovień biełaruskaj adukacyi davoli vysoki i karystajecca vialikim popytam za miažoj.
«Da nas uvieś čas źviartajucca: «Vaźmicie vučycca našych ludziej!». I płaciać ža dobryja hrošy. Dyk ci varta nam iści na čarhovyja niejkija pieratrasańni, łomku adukacyi? Viadoma, nie. Ja liču, što nam treba supakoicca i spakojna zaviaršyć toje, što my aznačyli, a dalej budziem bačyć», — miarkuje Łukašenka.
Jon taksama źviarnuŭ uvahu na prablemnyja pytańni, što jość u pracy rektaraŭ. «Inšaja sprava, što ŭ nas niekatoryja rektary zasiadzielisia. Jany siadziać jak za muravanaj ścianoj, i ličać, što im ničoha nie treba. Mnie ŭžo studenty niekatoryja raskazvajuć pra toje, što to dach praciok, to ściana abvaliłasia, to ŭ aŭdytoryju nie zajści, to vokny nie pamytyja, — davaj, prezident, uklučajsia. Voś heta drenna», — adznačyŭ Łukašenka.
