Pareštki staražytnaje žyvioły mienskija metrabudaŭniki adrazu dasłali ŭ Instytut historyi Akademii navuk. I jak što sami budaŭniki vyrašyli, što znajšli mamanta, dyk mnoha hazet tak i napisali. Ale navukoŭcy litaralna praz kolki dzion vyjaśnili dakładna: unikalnaja zachodka – heta pareštki lasnoha słana. Vyjaviłasia, što i takija žyvioły koliś žyli ŭ našych krajoch. I znachodki va Ŭruččy tut pieršy dokaz.
– Da hetaj znachodki navukoŭcy mierkavali, što lasnyja słany mahli nasialać i terytoryju Biełarusi, ale pareštki takoj žyvioliny da nas jašče nie traplali, – raspaviała zahadčyca adździełam archiealohii NAN Biełarusi Alena Kalečyc. – Jany žyli ŭ Eŭropie ŭ apošni mižledavikovy peryjad, blizka 100 tysiačaŭ hod tamu. Takich słanoŭ znachodzili ŭ Niamieččynie, Halandyi i Vialikaj Brytanii, dzie tyja žyli ŭ šyrakalistych lasoch u vielmi ciopłym klimacie.
Słana znajšoŭ ekskavatarščyk, jaki kapaŭ katłavan dla novaj stancyi metro «Ŭručča». Metrabudaŭniki časova prypynili raboty, kab hrupa navukoŭcaŭ mahła ŭziać zrezy hruntu i dadatkova daśledavać miascovaść. Ale pra toje, kab spynić budaŭnictva, havorki niama.
– Na miescy znachodki była bahna, u katoraj słon i zahraznuŭ, – kaža dacent hieafaku BDU Alaksandar Matuzko. – Jon moh patanuć na vadapoi ci pad im moh raziavicca lod, bo lasny słon ciažejšy ad mamanta. Mamanty – stepavyja žyvioły, a lasnym słanam tre było brać liście z drevaŭ, značycca jany vyšejšyja i bujniejšyja.
Nieŭzabavie budaŭniki majuć praciahnuć rabotu, ale ŭžo pad pilnym vokam navukoŭcaŭ.
Na terytoryi Biełarusi navukoŭcy adkapali bolš jak 200 vidaŭ dahistaryčnych žyviołaŭ. A lasny słon našmat bujniejšy ad znojdzienych raniej chazarskich ci paŭdniovych słanoŭ, značycca, hetaja znachodka, mažliva, stanie najbujniejšaj va ŭsich sensach.
