Minkultury vyznačycca, ci nadavać status pomnika reštkam falvarka Žłobaŭcy, u jakim naradziłasia paetka Łarysa Hienijuš.
Z takoj prapanovaj vystupiŭ Anton Astapovič. Jak paviedamiŭ staršynia Biełaruskaha dobraachvotnaha tavarystva achovy pomnikaŭ historyi i kultury, hetaje pytańnie budzie razhladacca na navukova-mietadyčnaj radzie ŭ Ministerstvie kultury ŭ kancy lipienia.
Ad falvarka Žłobaŭcy zachavalisia frahmient alei, haspadarčaja pabudova, padmurki doma. Sam
dom u 1946 hodzie byŭ pieraviezieny ŭ Vaŭkavysk, dzie siońnia i raźmiaščajecca pa vulicy Pieramohi, 40.
Dniami stała viadoma, što Zelvienski rajvykankam ličyć niemetazhodnym nadańnie imia Łarysy Hienijuš adnoj z vulic rajonnaha centra, dzie paetka žyła.
Łarysa Hienijuš (9 žniŭnia 1910-7 krasavika 1983) naradziłasia ŭ falvarku Žłobaŭcy Vaŭkavyskaha rajona. Biełaruskaja paetka. U 1937-1948 žyła ŭ Prazie. Brała ŭdzieł u pracy ŭrada BNR na emihracyi. U 1948 aryštavana razam z mužam Jankam Hienijušam i asudžana na 25 hadoŭ łahieraŭ. Vyzvalena praz vosiem hadoŭ. Pasialiłasia na radzimie muža ŭ Zelvie. Tamaka i pachavanaja.
