Padčas sustrečy ź minskimi aktyvistami lider Ruchu za Svabodu acharaktaryzavaŭ sproby vyznačeńnia «adzinaha» kandydata siarod usich achvotnych, bieź idejnych kryteraŭ, − niebiaśpiečnaj hulnioj u palityku.
Infantylnyja konkursy «Aadznačyŭ Alaksandr Milinkievič.nu-ka , parni!» nie ŭ stanie realna abjadnać ni apazicyju, ni pratestnaje hramadstva,
Siońnia hałoŭnaje nie stolki «chto», a «kudy». Nie chto maje zamianić Łukašenku, a pa jakim šlachu novy kiraŭnik paviadzie Biełaruś.
Na dumku A.Milinkieviča, rasijski kandydat vyznačycca krychu paźniej.
Jon nie budzie na słovach ani prarasijski, ani prazachodni i pasprabuje jadnać pratestny elektarat nie na pazityŭnaj biełaruskaj idei, a pa pryncypu «suprać kaho siabrujem».Prabiełaruskija siły musiać pradamanstravać adkaznaść, jadnacca i zaprapanavać svaju madel biełaruskaj dziaržavy, svajo bačańnie budučyni krainy, niezaležnaj i jeŭrapiejskaj.
Vybaraŭ jak takich u Biełarusi niama. Lider Ruchu «Za Svabodu» ličyć, što vielmi važna skarystać palityčnuju kampaniju na mabilizacyju ludziej, pašyreńnie kamunikacyi ź imi.
Vialikaja spakusa − bajkatavać tak zvanyja vybary. Heta pazicyja maralnaja. Ale va ŭmovach aŭtarytarnaj dziaržavy hety scenar musić mieć vielmi surjoznyja arhumienty,a nie być abhruntavanym tolki «pravilnaj pazicyjaj».
− Va ŭmovach surjoznych ekanamičnych prablemaŭ u krainie, stanovicca vierahodnym prychod da ŭłady i novaha papulista, prarasijskaha, naprykład. Važna, kab usie razumieli, što idzie baraćba nie tolki za pravy čałavieka, ale i za niezaležnaść krainy, jakuju my lohka možam stracić. «Voś čamu ja
nie mahu pahadzicca z tymi, chto ličyć: «Hrošy nie pachnuć» i rychtujucca pravodzić kampaniju na rasijskija hrošy. Bo raniej ci paźniej budzie pradjaŭleny rachunak ź viadomym patrabavańniem», —adznačyŭ Milinkievič.