20 kastryčnika na Siadzibie BNF (vuł.Mašerava, 8) maje adbycca prezentacyja knihi vieršaŭ Siarhieja Pataranskaha «Serca Boha – Biełaruś».
Siarhiej Pataranski naradziŭsia ŭ 1976 h. u Miensku, vučyŭsia ŭ mastackaj škole-kaledžy №26, zatym u Nacyjanalnym humanitarnym licei imia Jakuba Kołasa, dzie paźniej vykładaŭ tvorčuju specyjalizacyju ŭ kirunku litaraturnaj i teatralnaj raboty. Paśla liceju vučyŭsia na žurfaku BDU, zatym u Biełaruskaj Akademii Mastactvaŭ. Siarhiej Pataranski – prafesijny režyser, zajmajecca publicystykaj, prozaj, pierakładaje z łaciny, anhielskaj, polskaj, rasiejskaj, ukrainskaj movaŭ, ale najbolš znany jak paet.
Siarhiej Pataranski siabie pryličaje da pakaleńnia «nacyjanalnych intelektuałaŭ Biełarusi (kanca 90-ch hh. – pačatku XIX st.). U interviju Biełapanu paet zajaviŭ nastupnaje: «Kniha adkryvaje moj surjozny paetyčny prajekt Belarusing, jaki ŭvasablaje ŭsiu duchoŭnuju prastoru Biełarusi ŭ šyrokim sensie. Heta kniha jość spravazdačaj niekatorych maich najlepšych nabytkaŭ u kirunku hramadzka-filazofskaj paezii. U knihu ŭvajšło majo paetyčnaje razumieńnie historyi Biełarusi, Biełarusi jak etnasu, i, biezumoŭna, adnosinaŭ čałavieka da Boha. Uvasableńnie biełaruskaj duchoŭnaści – heta asnoŭnaja zadača majoj knihi».
Pavodle słovaŭ Pataranskaha, pałova knihi była skaročnaja redaktaram Michasiom Tyčynam z pryčynaŭ palitkarektnaści. Kamentuje paet: «Moža być, i Smalensk dla kahości niebiełaruski horad, ale dla mianie heta adna z histaryčnych biełaruskich stalicaŭ. Moža być, dla kahości Vilnia – heta abjektam palityčnaha i duchoŭnaha handlu, ale dla mianie heta stalica Biełarusi. Maje vykazvańni majuć adyjozny charaktar, ale ja zaŭždy imknuŭsia da poŭnaj praŭdy i svaje zadačy baču, jak adkryćcio duchoŭna-histaryčnaha kantekstu dla sučasnych i budučych pakaleńniaŭ Biełarusi».
Udzieł biaruć paetka i bardesa Valeryja Kustava, paety Aleś Śpicyn, Natala Kučmiel, Halina Dubianieckaja.
