Dziaviaty numar časopisa «ARCHE» pryśviečany Słavaččynie.
Čytajučy «słavacki» numar, možna lohka pierakanacca nakolki kaštoŭny dla nas mienavita słavacki dośvied, bo ŭ hetaj krainie adbyvalisia padobnyja pracesy nacyjatvorčaści. Słavaki hetaksama jak biełarusy vymušanyja byli adstojvać svaju moŭnuju i kulturnuju admietnaść u atačeńni bolš mahutnych krain-susiedziaŭ.
Słavacki numar nahadvaje kłasičnyja numary ARCHE pačatku 2000-ch: tut krychu eseistyki (artykuł Danieły Kapitaniavaj pra sužyćcio słavackaj bolšaści i vienhierskaj mienšaści), trochi movaznaŭstva (Słavamir Andrejovič «Novy moŭny zakon u Słavakii»), kaliva historyi (Lubamir Dziuravič «Naša słavackaja identyčnaść…») i šmat litaratury. Lohkaja erotyka Moniki Kampanikavaj, lohki siurrealizm Paŭła Vilikoŭskaha. Centralnaja miesca ŭ numary zajmaje «Kniha pra pahost», iraničny raman pra apošni ludski prytułak (z rysunkami aŭtara).
Tradycyjnyja ŭklejki hetym razam nie histaryčnyja zdymki, a komiksy Dušana Tałahieła i Jozafa Danhłara pra Juraja Janašyka, hetkaha słavackaha Robin Huda. Prysutničaje šerah analityčnych tekstaŭ, intervju. Na zakančeńnie drukujucca «Recepty ź siamiejnaha archiva» Pietera Pišcianieka.
Ukłaŭ słavacki numar i napisaŭ daścipnuju pramovu bahiemist Siarhiej Smatryčenka.
Śviežy «ARCHE» — sproba za niekalki viečaroŭ, praviedzienych za čytańniem, paznajomić biełarusa sa Słavaččynaj.
