Mikałaj Aŭtuchovič i Uładzimir Asipienka (sprava), fota Julii Daraškievič.
Palitviazień Uładzimir Asipienka 5 listapada vyjšaŭ na volu z kałonii «Voŭčyja nory» ŭ Ivacevičach. Siońnia były vajskoviec užo ŭ Vaŭkavysku.
Jon byŭ asudžany da troch hadoŭ pazbaŭleńnia voli za pieravoz i zachoŭvańnie zbroi. Razam ź im byŭ taksama asudžany Mikałaj Aŭtuchovič, Michaił Kazłoŭ i Alaksandr Łaryn.
«Naša Niva»: Jak Vas vyzvalali?
Uładzimir Asipienka: Vielmi rady, što narešcie apynuŭsia na voli. Sapraŭdy, ničoha nie papiaredničała majmu vyzvaleńniu. Navat adciahvali ŭmoŭna‑daterminovaje. Ale 13 kastryčnika vyklikali na adnu kamisiju, 20 — na inšuju. 5 listapada adbyŭsia sud, a praź dźvie hadziny ja ŭžo vychodziŭ z varot kałonii. Mianie sustrakała ŭžo dačka, jakoj paviedamili zahadzia. A potym było ŭsio: ślozy, abdymki…
«NN»: A jak zdaroŭje?
UA: U cełym vytrymaŭ,
ale prablemy z vačyma jość.Bližejšym časam miarkuju Minsk naviedać pa hetamu pytańniu.
«NN»: U jakich umovach siadzieli?
UA: U SIZA ŭmovy byli našmat horšymi, čym u turmie. Duchata, vielmi šmat ludziej hublała prytomnaść. A ŭ turmie ŭmovy byli narmalnymi. U kałonii, dzie siadzieŭ ja, jość novy korpus, stałovaja. Ale ŭ cełym, kaniečnie, našy turmy adstałyja i zapuščanyja. Chiba što dazvolili telebačańnie i telefonnyja zvanki z mučeńniami.
«NN»: A što za kantynhient siadzieŭ z Vami?
UA: Sa mnoj siadzieła ŭ asnoŭnyja intelihiencyja — čynoŭniki, pradprymalniki. Ale ludzi siadziać absalutna roznyja i zabojcy, i hvałtaŭniki.
Chaču jašče što skazać: błatnych paradkaŭ u nas nie było.
«NN»: Praciahvajecie ličyć siabie nie vinavatym?
UA: Kaniečnie, siadzieli ni za što.
Siadzieli pa zakazu peŭnaha koła ludziej, jakoje ja sabie akreśliŭ. Šmat kaho ŭžo niama na pasadach, jak, naprykład, hienierała Hienadzia Chaćko. Zvolnili Saŭčanku. Ale mnostva ludziej, što viali našu spravu, praciahvajuć zajmać pasady.
«NN»: Vam prapanoŭvali davać pakazańni suprać Aŭtuchoviča?
UA: Tak, było takoje. Kazali, što vyzvalać, kali budu dapamahać śledstvu. Ja nie ahavaryŭ čałavieka, ciapier sumleńnie ŭ mianie čystaje.
«NN»: A nie bačylisia ŭ kałonii z Aŭtuchovičam?
UA: Nie, my ž u roznych byli. Mikałaj u samich Ivacevičach, a ja ŭ 20 kiłamietrach ad horadu.
«NN»: Moža chutka vyzvalać i Aŭtuchoviča?
UA:
Viedajecie, jość u mianie takoje pačućcio, što chutka i jon budzie na svabodzie. Daj Boh, kab tak i było. Heta absurdna siadzieć za piać patronaŭ piać hadoŭ.
Hutary Źmicier Pankaviec
