Za 16 hadoŭ možna było b užo pierastać ździŭlacca, ale ad piatničnaj zajavy Łukašenki ŭ mianie na siekundu advisła skivica. Daŭno nie davodziłasia sutykacca z takim aburalnym piarečańniem vidavočnaj realnaści.
21 studzienia, padčas inaŭhuracyi, Alaksandr Łukašenka nibyta miž inšym paviedamiŭ:
— My ŭčora daviedalisia, što navat jeŭrapiejcy da našych vybaraŭ i da ich vynikaŭ užo pretenzij nie vykazvajuć. Nu, dziakuj Bohu!
Miž tym akurat 20 studzienia Jeŭraparłamient pryniaŭ žorstkuju rezalucyju pa situacyi ŭ Biełarusi, dzie pieršym punktam pryznaŭ, što «prezidenckija vybary 19 śniežnia 2010 h. nie adpaviadali mižnarodnym standartam svabodnych, spraviadlivych i prazrystych vybaraŭ», i zajaviŭ pra nieabchodnaść «pierajhrać». Taksama deputaty zaklikali ŭ śviatle represijaŭ suprać biełaruskich demakrataŭ adnavić vizavyja i ŭvieści ekanamičnyja sankcyi suprać aficyjnaha Minska.
Čysta tearetyčna možna było vykazać zdahadku, što Alaksandru Łukašenku pra heta nichto nie dałažyŭ — ad strachu(viadoma, što byvaje z pasłancom, jaki prynosić kiepskija viestki). Ale jašče 20 studzienia kiraŭnik Biełarusi, pa sutnaści, daŭ adkaz na rezalucyju Jeŭraparłamienta, prystrašyŭšy ŭvieści sankcyi suprać ES.
Kali b my da hetaha času žyli ŭ SSSR i brali infarmacyju vyklučna z haziety «Praŭda», to hramadzianam možna było skazać usio što zaŭhodna. Ale infarmacyja pra rezalucyju Jeŭraparłamienta (i ŭ cełym pra pazicyju Zachadu) lohka dastupnaja ŭsim, chto cikavicca, praź niezaležnyja
Jašče adzin anałahičny prykład mieŭ miesca ŭsiaho niekalki dzion tamu. 18 studzienia na naradzie z uradam Alaksandr Łukašenka zapatrabavaŭ nie brać bolš «nijakich zamiežnych durnych pazyk pad vialikija pracenty». A na nastupny dzień Biełaruś raźmiaściła jeŭrabondy, kab pazyčyć 800 miljonaŭ dalaraŭ až pad 9%.
U Łukašenki zaŭsiody było śpiecyfičnaje bačańnie situacyi, i na supiarečnaściach jaho łavili ŭžo nie raz.
Ale raniej jon choć niejak maskiravaŭ z dapamohaj rytoryki nieadpaviednaść aficyjnaj viersii faktyčnamu stanu rečaŭ.Ciapier ža my nazirajem «karaleŭstva kryvych lusterak» u čystym vyhladzie: čornaje nazyvajecca biełym, dzień — nočču, horkaje — sałodkim. Ale ŭsio bolšy razryŭ z realnaściu niepaźbiežna viadzie da taho, što ŭ adzin cudoŭny dzień lusterki tresnuć i raźlaciacca na drobnyja askiepki.
