Piśmy palitviaźniaŭ z turmy.Michalevič z turmy KDB prasiŭ dačku malavać. Daškievič skančaje svoj list vytrymkaj ź Biblii čyrvonym stryžniem. Listy ad Sańnikava prychodziać u kanviertach «Dažynki». «Naša Niva» sabrała ŭ rodnych i siabroŭ listy, dasłanyja z turmaŭ.
Statkievič: «...nie zrabiŭ i nie zrablu ničoha, za što było b soramna».
Počyrk vydaje ŭ Paŭłu Sieviaryncu ćviordaha, arhanizavanaha i ŭpeŭnienaha ŭ sabie čałavieka.
Mama pieradaje Paŭłu kanvierty z nacyjanalnymi vyjavami.
Sańnikaŭ vinšuje mamu.
Tata Nasty Pałažanki rabiŭ usio, kab vyrvać dačku z zaścienkaŭ...
...zaraz jon zachavaje hetyja dziavočyja listy da skonu.
Michalevič prasiz dačok malavać.
Lesia na ŭsio žyćcio zapamiataje, što takoje listy z turmy.
Kirkievič maluje ramantyku.
Daškievič skančaje svaje listy cytatami ź Biblii.
Atroščankaŭ — žoncy.
Łobaŭ pryjšoŭ u apazicyju z desantu, pryciahnuty spraviadlivaściu jaje zadač.
«Daj Boh, chutka vyjdu...».
Dla ŭsich viaźniaŭ pierapiska — adziny kantakt ź ludźmi na voli. Kožny palitviazień z trymcieńniem i nadziejaj atrymlivaje čarhovy list. Svajaki i siabry niekatorych viaźniaŭ pahadzilisia apublikavać niekatoryja listy.
Andrej Sańnikaŭ
Maci Andreja Sańnikava Ała ŭpieršyniu ŭ žyćci atrymała vinšavańnie z dniom narodzinaŭ ad syna na prostym arkušy papiery z sšytku. Pa niedarečnym supadzieńni listy z «amierykanki» ad kandydata ŭ prezidenty prychodziać z łahatypam hałoŭnaha śviata łukašenkaŭcaŭ — «Dažynki».
Mikałaj Statkievič
Mikałaj piša listy svajmu baćku ŭ Baranavičy i hramadzianskaj žoncy Marynie Adamovič u Minsk. Jak kaža Maryna, tam šmat pryvatnaha — pra palityku i svaje pohlady nia tak i šmat radkoŭ. Adzinym palityčnym krokam, pra jaki napisaŭ u liście z turmy KDB Mikołaj Statkievič, było rašeńnie spynić haładoŭku.
Aleś Michalevič
Aleś Michalevič, znachodziačysia ŭ turmie KDB adkul jaho vypuścili 19 lutaha, listavaŭsia z žonkaj i starejšaj dačkoj Lesiaj. Aleś prasiŭ dačku dasyłać jamu raznastajnyja malunki i paštoŭki — heta dla jaho było važniej za materyjalnyja pieradačy. Administracyja «amierykanki» pierlustravała paštoŭki dački. Viadoma, što niekatoryja malunki ad dački Michalevič tak i nie atrymaŭ.
Alaksandr Atroščankaŭ
Źmicier Daškievič
Z žodzinskaj turmy staršynia Maładoha Frontu Źmicier Daškievič aktyŭna listujecca ź siabrami i svajakami. Prosić dasyłać bolš kanviertaŭ i stryžniaŭ. Kožny list Źmicier skančaje vytrymkaj ź Biblii, jakuju piša čyrvonym stryžniem. Siabry i paplečniki kažuć, što heta ŭžo taki styl piśma Daškieviča ŭ niavoli — tak jon pisaŭ padčas papiaredniaj palityčnaj adsiedki.
Nasta Pałažanka
Pałažanka była samaj maładoj z usich palitviaźniaŭ
Eduard Łobaŭ
Listy ad Eduarda Łobava praštampoŭvajucca piačatkaj Turmy № 8 u Žodzina, dzie jon ciapier znachodzicca.
Pavał Sieviaryniec
Taćciana Sieviaryniec dla svajho syna Paŭła vybiraje navat uzor kanviertaŭ, bo viedaje, što navat malunki na ich choć niejak razbaŭlajuć vizualnuju adnastajnaść kamiery «amierykanki». Jak kaža Taćciana, heta čaściej za ŭsio kaperty z partretami vybitnych biełaruskich pismieńnikaŭ. Listy Paŭła Sieviarynca da maci Taćciany poŭnuju aptymizmu i ŭpeŭnienaści ŭ svajoj praŭdzie.
Apošni list Atroščankava pierad sudom
Napiaredadni suda Darja Korsak, žonka palitźniavolenaha
«Vitaju, miłaja Daračka!
Siońnia byŭ rady atrymać list ad baćkoŭ i, viadoma, tvajo piśmo. Naahuł, situacyja ź listami vyjaŭna palepšała. Nie viedaju, jak maje listy, ale vašy ja ciapier atrymlivaju značna čaściej. Zrešty, nie skažu, što ja pišu šmat listoŭ. Chutčej, ja pišu ich nie šmat. Sama razumieješ, chto žyvie doŭha i ŭ ich jość na toje pryčyny i padstavy [majecca na ŭvazie fraza „paranoiki žyvuć doŭha“ — zaŭv. Charter97.org]. Siońnia naahuł dzień nasyčany padziejami, jak na našy „piensijnyja“ mierki: atrymaŭ pieradaču, atrymaŭ tabletki, jakija ty mnie pasyłała raniej, atrymaŭ tvaje i baćkoŭskija listy i daviedaŭsia pra toje, što pryznačanaja data suda. (…)
Darka, heta vielmi važna. Vy małajcami, asabliva ty. Ujaŭlaju, jak tabie było ciažka ŭvieś hety čas. Ale treba razumieć, što vynik suda taksama nie budzie takim, jaki ŭsich nas zadavolić. Inšymi słovami, treba być hatovymi da horšaha. Choć jasnaści ŭ lubym vypadku dadasca.
U suviazi z hetym, chaču paprasić vas usich być mocnymi i mužnymi, nijakich śloz i nieprytomnaściaŭ, mier i, viadoma, biez usialakich vykazvańniaŭ. Na hetym budziem ličyć praktyčnuju častku lista zavieršanaj.
Nu, a naahuł, u mianie ŭsio narmalna. Zdarovy i dobra jem. (…) Usich vitaj. Ja nasamreč maju na ŭvazie amal usich znajomych, nu i sama viedaješ, kamu asabliva. (…)
Dobra, skančaju list.
Tvoj muž»
