«Zahad Łukašenki šukać padbuchtorščykaŭ teraktu ŭ minskim mietro 11 krasavika siarod apazicyi — absurd»,— śćviardžaje adzin ź lidaraŭ biełaruskaj apazicyi Alaksandr Milinkievič u intervju, apublikavanym na sajcie haziety Tagesspiegel.
Na jaho dumku, u Biełarusi niama apazicyjnych siłaŭ, zdolnych na takoje. «Zatoje, — kaža jon, — reakcyja Łukašenki nahladna demanstruje jaho sprobu pasialić u hramadstvie jašče bolšy strach i kančatkova zakrucić hajki».
Havoračy pra aryšty, jakija prajšli paśla prezidenckich vybaraŭ, Milinkievič miarkuje, što režym choča pasiejać strach siarod palityčnych aktyvistaŭ. Dziela hetaha ŭ krainie ŭ najbližejšyja miesiacy projduć pakazalnyja pracesy, jak heta było ŭ st
alinskija časy, zaklikanyja prademanstravać, što apazicyjaniery — heta kryvažernyja ahienty Zachadu.
Pry hetym Milinkievič nie vyklučaje, što paśla vyniasieńnia žorstkich prysudaŭ hetyja palitviaźni buduć vykarystanyja Łukašenkam u tym liku i ŭ zakulisnym handli ź ES dziela atrymańnia finansavaj dapamohi.
Što da finansavaj padtrymki apazicyi, u pryvatnaści palitviaźniaŭ i tych, chto straciŭ pracu ci miesca ŭ VNU, to, jak ličyć Milinkievič, ES varta było b źmianić i spraścić samu praceduru, inakš z hetaha ničoha nie atrymajecca. «U najhoršym vypadku vyłučanyja bujnyja sumy pojduć na sieminary, kanfierencyi, zamiežnuju praktyku i mitynhi, jakija arhanizujucca
Na pytańnie, što ŭjaŭlaje saboj praca na miescy, Milinkievič adkazaŭ, što apazicyja musić isnavać nie tolki ŭ internecie i na spadarožnikavym telekanale Biełsat — jana musić taksama vyjazdžać u pravincyju i nie prosta pravodzić tam mitynhi, ale i dapamahać ludziam arhanizavacca dla vyrašeńnia łakalnych prablemaŭ. Heta i jość inviestycyja ŭ budučyniu. «Nam patrebnaja doŭhaja sistematyčnaja praca z narodam».
Havoračy ab arhanizavanym im Ruchu «Za svabodu!», Milinkievič padkreśliŭ imknieńnie mabilizavać usio hramadstva. Da prykładu, z dapamohaj «Jeŭrapiejskaha narodnaha ŭniviersiteta», dzie arhanizujucca kursy, sustrečy, stažyroŭki ŭ novych krainach — siabrach ES. «Paźniej aktyvisty, jakija prajšli takuju padrychtoŭku, mohuć być vybranyja ŭ miascovyja orhany ŭłady i stanuć pravodzić reformy paśla padzieńnia režymu Łukašenki», — miarkuje jon.
Pavodle jaho acenki, Biełaruś moža vyžyć ciapier tolki dziakujučy vonkavaj dapamozie.
«Spačatku Łukašenka kinie za kraty lidaraŭ apazicyi, a zatym pazyčyć jak maha bolš hrošaj u Kitaja i Rasii. Potym jon pasprabuje znoŭ ustupić u dziełavyja adnosiny z Zachadam… Ale hetym razam Zachad pavinien być paśladoŭnym. Łukašenka razumieje tolki siłu i kankretnyja ŭčynki, a kampramisy ŭsprymaje vyklučna jak słabaść»,— śćviardžaje Milinkievič.
