Zabarona na našeńnie parandžy ŭ hramadskich miescach ustupiŭ u siłu ŭ Bielhii ŭ subotu. Parłamient raniej zaćvierdziŭ adpaviedny zakon, spasyłajučysia hramadskuju biaśpieku.
Zhodna zakonu, žančyny, jakija całkam ci častkova zakryvajuć svoj tvar u hramadskim miescy, buduć pakaranyja hrašovym štrafam ci navat turemnym zaklučeńniem da siami dzion. Vyklučeńnie składajuć vypadki, kali heta patrabujecca praviłami pa achovie pracy i śviatočnych mierapryjemstvaŭ.
Advakat i pravaabaronca Ines Vaŭters spadziajecca, što dziejańnie zakona budzie prypyniena ŭžo na npstupnym tydni. Jana pradstaŭlaje ŭ Kanstytucyjnym sudzie Bielhii intaresy dźviuch žančyn, jakija inšym razam nadziavajuć parandžu i majuć namier zmahacca z zabaronaj, ličučy jaje parušeńniem svabody vieravyznańnia, prava na pryvatnuju śfieru i raŭnapraŭje pałoŭ.
Pa acenkach ŚMI, u Bielhii kala 270 žančyn nosiać parandžu, čadru i nikaby — žanočyja hałaŭnyja ŭbory, pryniatyja ŭ musulman, u roznaj stupieni prykryvajučy tvar.
Bielhija — druhaja paśla Francyi jeŭrapiejskaja kraina, jakaja zakanadaŭča zabaraniła ich našeńnie.
