“Šlachcic Zavalnia, albo Biełaruś u fantastyčnych apaviadańniach” Jana Barščeŭskaha – tvor słynnny. Jon tak i prosicca na ekran, kab ździvić nas kazačnaj atmasferaj, nievierahodnymi pryhodami j strašnymi zahadkami staraśvieččyny.
Na pačatku 90-ych kniha Barščeŭskaha była pieraadkrytaja – i vydadzienaja masavym nakładam. Knihaj začytvalisia, ilustracyi Słavuka pałochali, a studenty Akademii mastactvaŭ maryli pastavić chacia b pa naveli. Ale stužku pavodle Barščeŭskaha źniaŭ Viktar Turaŭ.
Karcina stałasia apošniaj u tvorčaści majstra. I na vialiki žal – nie najlepšaj. Dziejańnie zamarudžanaje, amal statyčnaje; aktory chutčej pazirujuć, a admysłovych efektaŭ vobmal.
Zatoje jość kaściumy – niekatoryja ź ich nadziva pieknyja (i heta ŭ ciažkija dla kino časy!). Jość ruiny staroj Biełarusi, jakaja žadaje pračnucca. Jość trapiatkija, dzivosnyja j kazačnyja kadry, źniatyja ź nievierahodnaj aperatarskaj vykštałconaściu.
Jość pradčuvańnie taho, što heta pieršaje źjaŭleńnie šlachcica na ekranie, jakomu nakanavana doŭhaje i bahataje na pryhody kinažyćcio.
“Šlachcic Zavalnia, albo Biełaruś u fantastyčnych apaviadańniach”
Biełaruś, 1994, kalarovy, 100 chv.
Režyser: Viktar Turaŭ
Roli vykonvajuć: Uładzimier Haściuchin, Barys Niaŭzoraŭ, Danatas Banijonis, Uładzimier Manajeŭ, Alena Barzova
Žanr: Historyka-fantazijnyja apaviadańni pavodle adnajmiennaj knihi Jana Barščeŭskaha
Adznaka: 4 (z 10)
