U intervju Naviny.by jon raskazaŭ padrabiaznaści svajho zatrymańnia.
— Aleh, była infarmacyja, što ty pajšoŭ na poštu, a ciabie tam užo čakali.
— Za mnoj viali vonkavaje nazirańnie. Jak były śledčy prakuratury, jaki ciesna pracavaŭ z apieratyŭnikami, na vulicy Kachoŭskaj ja źviarnuŭ uvahu na lehkavušku, jakaja rabiła vakoł mianie padazronyja manieŭry. Dumaŭ, za mnoj prosta sočać, kab fiksavać maje maršruty i kantakty. Kali pierachodziŭ bulvar Šaŭčenki praź piešachodny pierachod, hetaja mašyna spyniłasia i mianie prapuściła. Ja kiroŭcu kiŭkom padziakavaŭ za vietlivaść, usio ž było chałodna, i chutkim krokam pajšoŭ da pošty.
Mašyna spyniłasia, ź jaje vybiehli dva čałavieki — i adrazu da mianie. Jany pradstavilisia supracoŭnikami milicyi: adzin — namieśnikam načalnika Centralnaha RUUS Šachłajem, druhi — učastkovym inśpiektaram. Jany zapatrabavali paśviedčańnie asoby. Pašpartu z saboj nie było, i ja pakazaŭ paśviedčańnie «afhanca». Im hetaha dakumienta zdałosia mała, i mianie paprasili prajechać u rajonnaje ŭpraŭleńnie, papiaredziŭšy, što majuć prava zatrymlivać na try hadziny i ŭ vypadku niepadparadkavańnia mohuć užyć siłu. Takija «manieŭry» ja taksama viedaŭ i padparadkavaŭsia, kab nie pravakavać situacyju. U mašynie daviedaŭsia, što na mianie buduć składać pratakoł za drobnaje chulihanstva.
— Milicyjanty byli ŭ cyvilnym?
— Tak. Šachłaj, jak ja zrazumieŭ, byŭ za rulom svajoj asabistaj mašyny. Padčas ruchu jon z kimści źviazaŭsia pa telefonie i
— Ciabie advieźli ŭ Centralnaje abo Maskoŭskaje rajonnaje ŭpraŭleńnie?
— U Centralnaje. Tam vakoł mianie, što nazyvajecca, zabiehali. Afarmlała mianie cełaja bryhada aficeraŭ. Prychodziŭ padpałkoŭnik — adnu papieru skłaŭ, potym major, potym kapitan… Mianie heta, ščyra skažu, navat zasmuciła. Kali siadzieŭ u kabiniecie, čuŭ, jak pa hučnaj suviazi paviedamlali pra ŭčynienaje złačynstva i nakiroŭvali
Tak, ja razumieju, im dali kamandu, i jany jaje vykanali. Ja pytaŭsia ŭ aficeraŭ milicyi, ci nie volu KDB jany vykonvajuć, ale jany admoŭčvalisia. Aformili mianie za drobnaje chulihanstva, daktyłaskapijavali, a potym advieźli ŭ Centr izalacyi pravaparušalnikaŭ i zdali. Na Akreścina mianie źmiaścili ŭ kamieru z bamžami.
— Ty zrazumieŭ, u čym byŭ sens tvajho zatrymańnia?
— Prykidvaŭ z usich bakoŭ. Spačatku dumaŭ, što pryznačałasia akcyja apazicyi, i mianie vyrašyli ad udziełu ŭ joj takim čynam zaścierahčy. Ale nakolki ja viedaju, ničoha takoha nie płanavałasia.
— Aleh, paviedamlałasia, što ty źbiraŭsia jechać na niejkaje mižnarodnaje mierapryjemstva…
— Była zapłanavanaja pajezdka ŭ Polšču, dzie na niejtralnaj terytoryi ja pavinien byŭ sustrecca z kalehami z Rasii i Ukrainy. My chacieli pahavaryć ab stvareńni prafsajuza dla byłych supracoŭnikaŭ pravaachoŭnych orhanaŭ. Mierapryjemstva pavinnaje było adbycca ŭ paniadziełak, 30 studzienia. U mianie ŭžo byŭ nabyty kvitok na samalot. Ale niechta daŭ kamandu mianie tarmaznuć i pasadzić na sutki.
— Jak ciabie sustreli ŭ CIPie?
— Narmalna, i supracoŭniki, i siadzielcy. Pieršaje pytańnie ad tych i druhich: «Palityčny?» Tak, kažu, ličycie tak. U kamiery na «palityčnaha» adrazu reakcyja: «Značyć, matam łajaŭsia».
— Ciažka ŭjavić, što ty, viedajučy asablivaści biełaruskaha byćcia, išoŭ pa vulicy i kryčaŭ na marozie matam.
— Ja heta ŭ sudzie sprabavaŭ rastłumačyć, ale ŭsie maje chadajnictvy adchilili. Sudździa byŭ prykmietna napružany. Mianie ździviła, što jon zabaraniŭ u zale suda karystacca dyktafonami. Aŭdyjozapis zakonam dazvoleny.
— Abskardžvać rašeńnie suda budzieš?
— Abaviazkova budu, mnie pa statusie treba.
