Pasoł Izraila, jaki nie ŭmieje chłusić 14

Pahałoska prypisvaje hetuju frazu brytanskamu dyplamatu XVI stahodździa Hienry Ŭotanu.

Vysnova cyničnaja, ale heta nie admianiaje peŭnaj spraviadlivaści nazirańnia. I z hetaha punktu hledžańnia krytyka, jakaja apošnimi dniami abrynułasia na novaha pasła Izrailu ŭ Biełarusi, nie zusim darečnaja. Chacia jaho jość za što papraknuć.

Na pytańnie, ci dziejničaje Izrail u pytańniach pravoŭ čałavieka ŭ Biełarusi ŭ tym ža samym rečyščy, što i jahony asnoŭny partner pa źniešniaj palitycy — Złučanyja Štaty Ameryki, Josif Šahał adkazaŭ: «My vielmi strymanyja, maksymalna strymanyja ŭ hetych pytańniach. I ŭ ramkach hetaj strymanaści my nikoli nie pradjaŭlali surjoznych pretenzijaŭ da Biełarusi. Kali ž Izrail hałasavaŭ, to heta było dastatkova parytetna z hałasavańniem Biełarusi ŭ AAN pa składanym kompleksie izrailska-palestynskich dačynieńniaŭ, kali Biełaruś tradycyjna hałasuje suprać Izrailu.

Što ž tyčycca hlabalnaha padychodu, to Izrail strymana stavicca da tych pytańniaŭ, jakija inicyjujuć na mižnarodnym roŭni adnosna Biełarusi Dziarždepartament ZŠA i Eŭraźviaz. U nas jość adpaviednyja sajuźnickija adnosiny. I my hałasujem u mižnarodnych arhanizacyjach zhodna ź imi. Adnak Izrail nie inicyjuje takich pracesaŭ. Hetaksama jak i Biełaruś nie inicyjuje antyizrailskich akcyjaŭ».

A na pramoje pytańnie nakont biełaruskich palitviaźniaŭ spadar pasoł adkazaŭ: «Ja — hramadzianin Izrailu, u nas niama palitviaźniaŭ. Što tyčycca Biełarusi, to ja nie viedaju, mnie treba pačytać hazety. Praz paŭhoda ja adkažu na vaša pytańnie.

Ja žurnalist i vydatna viedaju, jak pišucca artykuły».

Abureńni častki biełaruskaj publiki vyklikali ŭsie pracytavanyja ščyravańni izrailskaha dyplamata. Miž tym paprokaŭ jon zasłuhoŭvaje vyklučna za apošniaje tłumačeńnie nakont palitviaźniaŭ.

Što da pieršaha-to chiba Izrail adzinaja kraina, jakaja praktykuje strymanaść u pytańni pravoŭ čałavieka ŭ Biełarusi? Tut možna chutčej spytać, chto nie praktykuje.

I viadoma chto — ZŠA i krainy Eŭraźviazu. Ci časta paprakaje Miensk za parušeńni pravoŭ čałavieka, naprykład, Serbija, jakaja skinuła dyktaturu Miłošaviča? Ci demakratyčnaja Małdova, jakaja imkniecca ŭ Eŭraźviaz? Ci Ŭkraina? Nu tak — možna skazać, što ciapier Ukraina sama aŭtarytarnaja. Nu, a raniej, pry demakratach Juščanku i Cimašency, chiba paprakała — tak, pa-surjoznamu, staviačy pad pahrozu niejkija ŭłasnyja ŭkrainskija intaresy? Pryhadvajucca chutčej publičnyja padziaki na adras Juščanki z boku Łukašenki za ŭpartuju advakackuju dziejnaść na karyść aficyjnaha Miensku na Zachadzie. Nu, a pazycyja pałymianaha hieroja hruzinskaj «revalucyi ružaŭ» heta, jak kažuć, naahuł pieśnia.

Saakašvili hodna niasie ściah labista biełaruskaha režymu na Zachadzie, jaki vypaŭ z ruk Viktara Juščanki. Dyk čamu Izrail pavinien vybivacca z šerahu hetych pavažanych i šanoŭnych krain?

Zachodnija demakratyi supracoŭničali ŭ svoj čas sa Stalinym. I niešta nie pryhadvajecca, kab aficyjna, na dziaržaŭnym uzroŭni jany tady rabili nacisk na pravy čałavieka i vykazvali kłopat nakont miljonaŭ ludziej, jakija hinuli ŭ Hułahu. Čamu? Nu zrazumieła čamu. Tamu što na konie stajała bolšaje zło. I było nie da pravoŭ čałavieka ŭ SSSR. A dla Hruzii zaraz pytańnie Abchazii i Paŭdniovaj Asetyi — heta pytańnie jaje vyžyvańnia jak dziaržavy.

Izrail balansuje na miažy vyžyvańnia ŭvieś čas svajho isnavańnia, być skinutym ŭ mora — dla jaho pahroza zusim nie abstraktnaja. Nu dla poŭnaj abjektyŭnaści ŭdakładnim — Izrail mienavita tak ŭsprymaje svajo stanovišča.

I ŭ hetaj sytuacyi pamnažać kolkaść vorahaŭ — heta raskoša, jakuju hetaja kraina prosta nia moža sabie dazvolić.

Spadar Šahał na heta, darečy, prazrysta namiaknuŭ, skazaŭšy, što Izrail praktykuje palityku «tak za tak», zamachvajučysia na intaresy aficyjnaha Miensku roŭna ŭ toj stupieni, ŭ jakoj aficyjny Miensk zamachvajecca na intaresy Izrailu.

I pryhožyja metafary krytykaŭ pasła nakont hitleraŭskich kanclahieraŭ možna i razharnuć.

Kali kazać zusim užo hruba i sproščana, Ruzveltu i Čerčylu ŭ svoj čas davodziłasia vybirać pamiž zachavańniem nacysckich ci savieckich kanclahieraŭ.

Zrazumieła, jany b addali pieravahu tamu, kab vybirać absalutnaje dabro. Ale historyja nie pakinuła im takoha vybaru. I jany vybrali zachavańnie Hułahu. A spadar Šahał — zachavańnie biełaruskaha Hułahu, a nie pavialičeńnie pahrozy dla jaho suajčyńnikaŭ być skinutymi ŭ mora ad nabyćcia Izrailem jašče adnaho voraha.

Ale… Hienry Ŭotan kazaŭ pra chłuśniu ŭ imia svajoj Baćkaŭščyny, ale nia mieŭ na uvazie, što heta treba rabić hetak biazdarna i biessensoŭna. Nia tolki prychilniki dyjalohu z aficyjnym Mienskam na Zachadzie, ale i palityki postsavieckich krain i navat rasiejski MZS vykazvajucca pra sytuacyju z pravami čałavieka ŭ Biełarusi hetak: «Zrazumieła, pytańnie jość, ale…». Paśla «ale» hučyć roznaje: žorstki padychod nieefektyŭny, zachavańnie biełaruskaj niezaležnaści — reč bolš važnaja, čym pravy čałavieka, sankcyi kontrapraduktyŭnyja i h. d. Ale pieršaja častka zastajecca niaźmiennaj — najaŭnaść prablemy pryznajuć usie.

I jak škada, što adziny čałaviek, jakija prosta ničoha nia viedaje pra jaje najaŭnaść — heta pasoł Izrailu. Jahonyja ščyravańni na hety kont hučać časam absurdna.

Jon kaža pra strymanaść svajoj krainy ŭ pytańniach pravoŭ čałavieka ŭ Biełarusi, pra toje, što Izrail niechacia padtrymlivaje niepryjemnyja dla aficyjnaha Miensku rašeńni, inicyjavanyja jaho sajuźnikami. Ale kali prablema palitviaźniaŭ u Biełarusi dla spadara pasła i, vidać, jahonych šefaŭ z MZS Izrailu takaja zahadka, to čym tady tłumačycca strymanaja pazycyja i nieachvotnaja, ale ŭsio ž padtrymka rašeńniaŭ, jakija razdražniajuć Alaksandra Łukašenku? Tady lepš było b niastrymana ŭchvalać Biełaruś za roskvit demakratyi.

Kali biaz žartaŭ, to naprošvajucca niekalki tłumačeńniaŭ hetaha pasažu z pramovy spadara pasła. Pieršaje, na jakim nia budziem nastojvać, heta niejkija ciopłyja nehocyi pamiž niekatorymi pradstaŭnikami izrailskaha isteblišmentu i aficyjnaha Miensku. Pamiž dziełavymi partnerami «najezdy», navat symbaličnyja — sprava niepažadanaja.

Druhoje — heta niapravilny raźlik z boku izrailskaha MZS tych samych intaresaŭ svajoj Baćkaŭščyny. Spadar pasoł chłusić, za što jaho nia varta paprakać, ale Izrail nie prajhraŭ Biełarusi vajnu, kab hetak niedarečna prynižacca. Heta, darečy, kiepski syhnał i dla susiedziaŭ Izraila, jakija ceniać siłu i mohuć zrabić svaje vysnovy z takoj vyraznaj demanstracyi słabaści pierad dalokaj eŭrapiejskaj krainaj. Kiraŭnik jakoj, darečy, jak abdymaŭsia z «siabram» Izrailu Achmadzinežadam i supracoŭničaŭ ź im u vajenna-techničnaj sfery, tak i budzie abdymacca i supracoŭničać, navat kali spadar pasoł tak i nie daviedajecca pra najaŭnaść u Biełarusi palitviaźniaŭ da kanca terminu svajoj pasolskaj pracy ŭ Miensku.

Prablema nia ŭ tym, što heta Realpolitik, prablema ŭ tym, što heta kiepskaja Realpolitik. Kiepskaja dla Izrailu.

Nu i narešcie jašče adno tłumačeńnie, źviazanaje z asabistymi talentami novaha pasła. Pavodle habrejskaha anekdotu, Sara prychodzić da rabina i kaža: «Moj Mojša ŭžo darosły, ale nie ŭmieje nia pić, ni kuryć, ni hulać ź dziaŭčatami». «Sara, dyk u vas vielmi vysokamaralny syn». «Dy nie, rebe, vy nie zrazumieli — jon usiaho hetaha nia ŭmieje, ale jon usio heta robić!»

Darečy, anhlijski karol Jakab I paličyŭ vyznačeńnie dyplamatyi, dadzienaje Ŭotanam, zanadta cyničnym i zvolniŭ jaho z Foreign office.

Jury Drakachrust, radyjo «Svaboda»

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH