Darahija vieterany!
Pavažanyja suajčyńniki i zamiežnyja hości!
Siońnia my z vami adznačajem śviatoje i darahoje dla ŭsich nas śviata — Dzień Pieramohi! Dzień dobleści i słavy ŭsiaho savieckaha naroda, jaki adstajaŭ rodnuju ziamlu i pazbaviŭ čałaviectva ad nacyzmu.
67 hadoŭ adździalajuć nas ad tych majskich dzion, kali punsovy ściah svabody, amyty kryvioju miljonaŭ hierojaŭ, było ŭźniata voinami Savieckaj Armii nad rejchstaham.
Z tych časoŭ na našaj ziamli bolš nie hrukočuć harmaty, nie rvucca snarady, nie pałajuć piečy kancłahieraŭ i nie hinuć pad bambiožkami ludzi. Vyraśli pakaleńni, jakija nie viedajuć žachaŭ vajny.
My vysoka cenim układ u pieramohu dziaržaŭ antyhitleraŭskaj kaalicyi i inšych krain, jakija akazali supraciŭleńnie fašyzmu. Ale nielha zabyvać, što vyrašalnuju rolu ŭ razhromie nacyzmu adyhraŭ mienavita Saviecki Sajuz.
Pieramohaj my abaviazany pierš za ŭsio sile, mužnaści i stojkaści miljonaŭ prostych savieckich ludziej, jakija, nie škadujučy siabie, zmahalisia z voraham. Zmahalisia za kožny horad i viosku. Stvaryli narodnuju armiju partyzanaŭ i padpolščykaŭ. Da źniamohi i hałodnaj nieprytomnaści pracavali na zavodach i ŭ poli, raścili chleb i kavali zbroju Vyzvaleńnia.
Biełaruś adyhrała važnuju rolu ŭ hetym nieprymirymym procistajańni Dabra i Zła. Na našaj ziamli byŭ raźviejany mif ab niepieramožnaści hitleraŭskaj vajennaj armady. Hieraičnaje supraciŭleńnie vorahu doŭžyłasia ź pieršych minut rakavoha červieńskaha śvitańnia
Razhornutaja na našaj terytoryi adna z bujniejšych u historyi čałaviectva apieracyja «Bahracijon», u jakoj razam dziejničali siły Savieckaj Armii i partyzanskaha ruchu, nie tolki ačyściła Biełaruś ad zachopnikaŭ, ale i adkryła šlach da vyzvaleńnia Jeŭropy.
«Śled hetych vohniennych hadoŭ navieki zanatavany ŭ hienietyčnaj pamiaci naroda. I siońnia, kala Viečnaha ahniu, my znoŭ pieražyvajem niastrymnuju siłu baraćby i horyč strat. Adčuvajem u sabie niepakorny duch bajcoŭ harnizona Bresckaj krepaści i abaroncaŭ Dniaproŭskaha rubiaža, stojkaść hierojaŭ Ušackaha praryvu i Minskaha padpolla, bol spalenych dziaciej Chatyni, tysiač viaźniaŭ hieta i łahieraŭ śmierci. Pomnim radaść minčan u lipieni
Dyk davajcie pakłonimsia tym vialikim hadam. Cicha, pa słavianskamu zvyčaju pamianiom zahinuŭšych. Viečnaja słava hierojam, jakija vyzvalali Radzimu, i viečnaja hańba ahresaram i zdradnikam, źniščaŭšym naš narod!
Davajcie ž ušanujem pamiać usich, chto zahinuŭ u baraćbie, chto staŭ achviaraj nacysckaha hienacydu, minutaj maŭčańnia.
(Chvilina maŭčańnia).
Darahija siabry!
Analizujučy ŭroki Druhoj suśvietnaj vajny, my robim hałoŭnuju vysnovu: treba ŭsimi siłami nie dapuścić paŭtareńnia trahiedyi.
Siem dziesiacihodździaŭ tamu, pierad tvaram tatalnaj pahrozy, suśvietnyja lidary, pahrebavaŭšy palarnaściu palityčnych sistem, abjadnali namahańni dziela vyratavańnia čałaviectva.
U studzieni 1942 hoda «vialikaja čaćviorka» — Saviecki Sajuz, Vialikabrytanija, Złučanyja Štaty, Kitaj — i jašče 22 dziaržavy padpisali Dekłaracyju Abjadnanych Nacyj, jakaja abviaściła, što «poŭnaja pieramoha nad ahulnym voraham źjaŭlajecca nieabchodnaj umovaj dla ŭstalavańnia pravoŭ čałavieka i spraviadlivaści jak na rodnaj ziamli, tak i na inšych terytoryjach».
Hety histaryčny prykład sumiesnaj baraćby suprać biesčałaviečnaj ideałohii fašyzmu pavinien stać aryjenciram dla sučasnych palitykaŭ. Jakimi b roznymi ni byli našy pohlady, va ŭsich, chto nadzieleny davieram naroda, pavinna być toje, što vyšej za lubyja subjektyŭnyja roznahałośsi i skaraciečnyja raźliki, — imknieńnie pabudavać sumlenny i biaśpiečny śvietaparadak.
Vajna prajšła śmiarotnym urahanam pa Biełarusi, zabraŭšy ŭ niebyćcio treć našych suhramadzian. Biełaruski narod vypakutavaŭ, zasłužyŭ prava žyć tak, jak jon choča, na svajoj ziamli.
Na Blizkim Uschodzie, u Afrycy i ŭ inšych «haračych kropkach» płaniety my bačym niamała prykładaŭ pahardžańnia normami mižnarodnaha prava i hrubaha ŭmiašańnia va ŭnutranyja spravy suvierennych dziaržaŭ.
U adras našaj krainy taksama hučać pahrozy i šantaž. Tamu i siońnia nam tak nieabchodny stojkaść i mužnaść.
My ćviorda zajaŭlajem ab niedapuščalnaści pierahladu vynikaŭ Druhoj suśvietnaj vajny i parušeńnia pryncypaŭ Arhanizacyi Abjadnanych Nacyj. Vystupajem za zabieśpiačeńnie prava narodaŭ na svabodny vybar šlachu raźvićcia, a nie naviazvańnie «novaha demakratyčnaha paradku». My prachodzili ŭžo heta siem dziesiacihodździaŭ tamu.
Znachodziačysia ŭ centry Jeŭropy, naša dziaržava pravodzić mnahaviektarnuju źniešniuju palityku i adkryta dla dyjałohu i z Zachadam, i z Uschodam. Ale nie treba prymać dobruju volu za słabaść i razmaŭlać ź Biełaruśsiu z pazicyi šantažu i pahroz.
Jość rečy, jakimi nielha pahardžać, — heta niezaležnaść, hodnaść i stabilnaść krainy ŭ imia dabrabytu naroda. Pavaha da hetych zavajoŭ Vialikaj Pieramohi źjadnoŭvaje nas i robić adzinaj i mocnaj nacyjaj.
Biełaruś raźvivaje i ŭmacoŭvaje svaje Uzbrojenyja Siły, aktyŭna ŭzajemadziejničaje z našymi partniorami pa kalektyŭnaj biaśpiecy i razam z Rasijaj staić na varcie rubiažoŭ našaj Ajčyny.
My razumiejem, što charaktar vojnaŭ źmianiŭsia i źmianiajecca. Ahresar siońnia ŭsio čaściej imkniecca razłažyć krainu znutry. Pastavić jaje ŭ padparadkavanuju pazicyju, pasiejać chaos, vykarystoŭvajučy technałohii infarmacyjnych vojnaŭ i sietkavych revalucyj, ekanamičnyja sankcyi, palityčnuju aktyŭnaść miascovych «piatych kałon». Asablivuju vastryniu nabyvaje baraćba za śviadomaść ludziej.
Tamu ŭ sučasnych umovach abarona Ajčyny pavinna mieć usienarodny charaktar. U jaje asnovie pavinny być patryjatyzm i hatoŭnaść kožnaha hramadzianina da adstojvańnia intaresaŭ svajoj Radzimy ŭ luboj śfiery dziejnaści.
Krynicaj duchoŭnych i maralnych sił dla biełaruskaha naroda źjaŭlajecca biascenny vopyt pakaleńniaŭ pieramožcaŭ.
Darahija vieterany!
Usim svaim žyćciom i podźviham vy pakazali prykład hramadzianskaj dobleści i samaaddanaha słužeńnia Ajčynie. My budziem bierahčy zavajavany vami mir.
U sučasnaj Biełarusi — nieasłabnaja ŭvaha da padziej tych hadoŭ i da losu frantavikoŭ.
Siońnia ŭ kałonach śviatočnaha šeścia pobač z
Chaču taksama źviarnucca da ŭsich zamiežnych vieteranaŭ, jakija prymali ŭdzieł u vyzvaleńni našaj Biełarusi. Biełaruś zachoŭvaje ŭdziačnuju pamiać pra vas. Dzień Pieramohi — naša z vami ahulnaja ŭračystaść.
Žadaju vam, pavažanyja vieterany, mocnaha zdaroŭja, badzioraści duchu i doŭhich hadoŭ žyćcia.
A ŭsim našym suajčyńnikam i haściam — ščaścia, dabrabytu i ŭsialakich pośpiechaŭ na karyść našaj mirnaj, svabodnaj i cudoŭnaj Biełarusi.
Sa śviatam! Z Dniom pieramohi!
