Amal nichto nie čytaje mastackuju litaraturu. A navukovuju tym bolš. I kab čytać mastackuju litaraturu treba taksama mieć peŭnuju padrychtoŭku. To bok umieć atrymlivać asałodu ad stylu, ad mietafar, ad tekstu. Tak kaža mastactvaznaŭca Siarhiej Chareŭski, aŭtar NN ad času adnaŭleńnia haziety, čyja novaja kniha składajecca z tekstaŭ, jakija jon kaliści publikavaŭ u internecie, a ciapier sabraŭ pad adnu vokładku.
«My nikoli nie dumali, što teksty mohuć kudyści źniknuć ź internetu. A pahladzicie, kolki ŭsiaho lasnuła.Mianie ŭ błohu čytaje bolej za tysiaču čałaviek, u Fejsbuku — pad try tysiačy… Voś vy ŭjaŭlajecie, kab knihu pračytała try tysiačy čałaviek siońnia? Takoha nie byvaje. Ale kab hetyja teksty nie źnikli, ja sabraŭ ich, dapracavaŭ i źmiaściŭ pad vokładku».
«Pračutaje» — heta zbornik natatak, razvahaŭ, historyj z žyćcia. Jaho asnoŭnaja meta — adkazać na pytańni, jak u biełarusaŭ atrymałasia zachavać svaju identyčnaść, i što z nami z usimi budzie dalej. Pra identyčnaść pytańnie sprečnaje, adnak
kali 3,5 miljony čałaviek padčas pierapisu kažuć, što razmaŭlajućSiarhiej Chareŭski abjechaŭ Biełaruś nie adzin, i nie dva razy, a tamu jahonyja razvažańni budujucca nie na teoryjach, a chutčej na ŭłasnych nazirańniach.pa-biełarusku , heta niešta dy značyć.
«U siecivie hetyja pytańni vyklikali sprečki, heta ž — samy kajf, — kaža Chareŭski. —
Adno pytańnie: „ci Biełaruś chryścijanskaja kraina?“ vyklikaje jaki rozhałas! A adkaz prosty — absalutna dakładna nie: pahladzicie na hory śmiećcia paśla Novaha hoda».
«Biełaruski kalehijum» praciahvaje vypuskać sieryju
