Debiutny solnik pradstaŭnika aficyjoznaha roku — adnaho ź niešmatlikich ajčynnych rok‑vykanaŭcaŭ, jakija majuć dasiah da TV i radyjo. Koliś Piatro zapalvaŭ u «Pieśniarach», potym u składzie hurtu «Ehaist», a ciapier solna.
Vykanaŭca ekspluatuje postsavieckuju luboŭ da rafinavanaj rok‑muzyki a‑la «Guns‑n‑Roses» — caładžavieńkija teksty «dla dzievačak», krychu hitarnaha drajvu i naihryvańnie na akustyčnaj hitary (na dysku masa napaŭakustyčnych baladaŭ). Ale Jałfimaŭ, u adroźnieńnie ad płojmy inšych «dziaržaŭnych» vykanaŭcaŭ, nia prosta karystajecca šmatlikimi darmovymi pryvilejami — jon maje na ich prava. Dastatkova zhadać jaho jaskravy vystup na «Słavianskim bazary» ź pieśniaj Česłava Niemena «Dziwny jest ten swiat» (škada, jaje niama na dysku).
Śpiavak maje mahutny, charyzmatyčny i paznavalny hołas, z dapamohaj jakoha moža vyciahnuć samuju banalnuju piesieńku (a takich na jahonym albomie — bolšaść). Jamu ŭdajucca balady — vakał raskryvajecca napoŭnicu. Prasłuchać uvieś dysk Jałfimava, pa ščyraści, ciažkavata, ale treba — pieradapošnim numaram vas čakaje sapraŭdnaja razynka — pieśnia «Stasia» (muzyka aŭtara «pieśniaroŭskaj» «Malitvy» Aleha Moŭčana na vierš Jazepa Puščy). Takich by piesień pabolej nam!
Ciažka paraić hety dysk kamu‑niebudź, akramia dzievačak, jakija šukajuć sabie kumira siarod biełaruskich vykanaŭcaŭ.
