Hrupa archieołahaŭ, jakaja zajmajecca historyjaj avijacyi Druhoj suśvietnaj vajny, u časie adnoj z ekśpiedycyj u Paniamońnie znajšła zusim nie toje, na čym jany śpiecyjalizujucca. Kamień, a na kamieni — kryž, a na inšym baku — niekalki ludskich postaciaŭ.
Akademičnyja archieołahi pastavilisia da znachodki skieptyčna, adrazu pryhadvajučy «siensacyjny» Rasonski idał, jaki akazaŭsia śviežaj padrobkaj.
«Dziŭna, što ikonu tolki znajšli, a ŭžo śmieła nazyvajuć čas stvareńnia, — dzielicca sumnievami Maksim Čarniaŭski. — Kab dakładna havaryć, jaje treba daśledavać».
Staršy navukovy supracoŭnik Instytuta historyi AN Edvard Zajkoŭski taksama ŭ acenkach aściarožny: «Na fotazdymkach ja nie zaŭvažyŭ nijakich chryścijanskich matyvaŭ: vyjava čałavieka z uźniatymi rukami nie charakternaja dla chryścijanstva, bolš nahadvaje dahistaryčnyja malunki».
«Pieršyja kamienyja ikony źjavilisia ŭ Biełarusi našmat raniej, — raskazvaje spadar Zajčkoŭski. — Zachavalisia šyfiernyja abrazki z XIII stahodździa. Heta vyraby ź miakkaha kamienia, jaki pryvozili da nas z poŭnačy Ukrainy».
Dźmitryj Kijenka, adzin z historykaŭ, jakija znajšli kamień, pakul raskazvaje mała: «Ikona znachodzicca na tym samym miescy, dzie my jaje znajšli. Bolej infarmacyi, čym taja, što była ŭ internecie, my dać nie možam. Tolki varta ŭdakładnić, što nasamreč my majem nie adzin, a try varyjanty.
U apošnim vypadku kryž moh być dabaŭleny paźniej.
Što tyčycca miesca, to Dźmitryj Kijenka jaho nie vydaje: kaža tolki pra poŭdzień Ščučynskaha rajona.
Historyki majuć namier pieradać znachodku ŭ adzin z muziejaŭ.
Jak i vypadku ź idałam, sumnievy vyklikaje toje, što kamień vyhladaje jak «novy», bieź śladoŭ mochu i nalotaŭ.
U Internecie ŭžo množacca idei, što na kamieni nasamreč vyjaŭlenyja inšapłanietniki. Nadta ž niezvyčajnyja hetyja formy.
