Šanoŭnaja redakcyja!
“Naša Niva” — adzinaja hazeta, jakuju vypisvaju i čytaju. Ja vučusia ŭ vas biełaruskaj movie, vy — padtrymka i nadzieja dla biełarusaŭ. Pa radyjo “Svaboda” pačuła, što “Našaj Nivie” pahražajuć zakryćciom. Tolki nie źnikajcie! Doŭhaha žyćcia “Našaj Nivie”!
Z pavahaj, Mazavieckaja T., Miensk
Dzień dobry, “Naša Niva”!
Ty lepšaja, na moj pohlad, hazeta ŭ Biełarusi. Lepšaj hazecie treba mieć bolšy nakład. Rabicie ŭsio mahčymaje dziela hetaha, tolki nie źnižajcie ŭziaty ŭzrovień. Heta pažadańnie.
A ciapier prapanova. U Alesia Adamoviča jość kniha “Karniki”. Na maju dumku, mahčyma, a moža i patrebna, stvaryć zaraz niešta nakštałt “Karniki-2” abo “Zhraja” (nazvy, kaniešnie, umoŭnyja). Biezumoŭna, zrabić heta treba talenavita, kab, pa-pieršaje, nie było soramna pierad Adamovičam i, pa-druhoje, kab na asnovie dakumentalnych apoviedaŭ uźniacca da ŭzroŭniu vysokamaštabnaha tvoru.
Hety režym skanaje, ale takija knihi buduć aktualnyja jašče doŭha.
Vaš čytač Ivanoŭ I., Homiel
Pavažany spadar redaktar!
Vitajučy ŭsich supracoŭnikaŭ, čytacielaŭ i pryjacielaŭ “Našaje Nivy” ad siabie asabista, a taksama ad redakcyi “Tydniovika Mahiloŭskaha”, vykazvaju vam absalutnuju maralnuju padtrymku ŭ ciažki momant čarhovaha antyzakonnaha ŭcisku na vas z boku antybiełaruskaha režymu.
Kali “Naša Niva” sapraŭdy pierastanie vychodzić i źjavicca novaja padpolnaja hazeta, miarkuju, heta budzie samaja značnaja padzieja ŭ najnoŭšym kulturnym pracesie siońniašniaje Biełarusi.
Što b ni zdaryłasia dalej, pakul vaš kalektyŭ žyvie i pracuje —žyvie j dychaje Volny Kraj.
Trymajciesia!
Viktar Sudnik, Mahiloŭ
Dzień dobry, “Naša Niva”!
Čamuści tak vychodzić, što ŭ balšyni vašych numaroŭ uzdymajucca jakraz tyja prablemy, što paŭstajuć pierad mnoju na hetym časie. Na adnoj chvali isnujem, ci što? Siońnia chaču adhuknucca na artykuł sp.Adamoviča “Sparon”. Da taho ž, mo j samoj stanie trochi spakajniej, jak padzialusia. Kali toj, chto budzie čytać hety list, nia lubić spoviedziaŭ, lepiej adkłaści jaho ŭbok abo pačakać adpaviednaha nastroju. Ale — da spravy.
Mnie 36 hadoŭ. Niadaŭna ŭstupiła ŭ druhi šlub. U pieršym dziaciej nie było pa vinie muža, ale tleła padazreńnie, što moža j maja vina jość, tamu tryvała amal 8 hadoŭ, pakul saśpieła da razvodu. Paśla pakul advykała, pakul addychałasia, čas išoŭ. Ale pašancavała — u druhim šlubie adrazu zaciažarała. Usio išło dobra, navat biez anijakich niepryjemnaściaŭ, dla mnohich niepaźbiežnych u hety peryjad. Ja ŭžo adčuła u sabie pieršyja ruchi, kali hienetyčny analiz vyjaviŭ pavialičanuju mahčymaść naradžeńnia razumova adstałaha dziciaci. Rekamendacyi ŭrača i žyćciovaja lohika znajomych — za toje, što takomu dziciaci naradžacca i žyć nielha. Voś i ŭ artykule ŭ apraŭdalnym tonie ŭpamianuta pra 71 abort pa hienetyčnych pakazańniach. A ja tolki ciapier zrazumieła, jaki heta žach — stać pierad patrebaj zabojstva žadanaha dziciaci. Ja zadaju šmat pytańniaŭ, i moj adkaz supiarečyć lohicy “realistaŭ”. Što takoje narmalovaść? (Razumovaja, bo pra fizyčnuju havorki niama — usio ŭ paradku.) Kali čałaviek nia zdoleje navučycca čytać, jamu nielha žyć, bo jon razumova nienarmalovy. Tak? A žančyna, što niadaŭna ŭ Babrujsku na vakzale ŭ prybiralni naradziła dzicia j pakinuła jaho hołaje na chałodnaj kafli — jana maje prava žyć, bo razumova narmalovaja. Heta što — lahična? Majo dzicia, mahčyma, nia zmoža pracavać na ahulnuju karyść, tamu jaho možna zabić — a pobač sa mnoju zajmajecca karysnaj pracaj žančyna, što zrabiła kala dziesiaci abortaŭ, ale nia choča prymać kantraceptyvy z bojazi pataŭścieć, i nikomu ŭ hałavu nia pryjdzie paličyć jaje nierazumnaj.
Vy skažacie — emocyi. A pa-mojmu, samyja hałoŭnyja pytańni žyćcia čałaviek vyrašaje emacyjna. Pavinien vyrašać, bo inačaj atrymajecca nie pa-ludzku j nie pa-bosku.
Tamu ja nia dam irvać na kavałki majo žyvoje dzicia, bo nia ja dała jamu dušu j nie majo prava jaje adbirać.
A vierahodnaść pamyłki?! Nivodzin analiz nie daje 100% harantyi, što jon pravilny. Ciažka žyć, naradziŭšy razumovaha kaleku. A chiba lahčej žyć maralnym invalidam, nie pryniaŭšy vyprabavańnia, pasłanaha Boham ci losam?
Na majoj radzimie, u Miorach, la kaściołu pastaŭleny pomnik achviaram abortaŭ. Pobač — balnica, i žančyny iduć na HETUJU aperacyju paŭź jaho. Nia viedaju, ci paviarnuła choć adna nazad, ale na pastamencie źjaŭlajucca nieviadoma kim pakładzienyja kvietki. Ja nie žadaju stać adnoj z tych, chto nia moža pryjści choć da maleńkaj mahiłki, bo jaje niama. A čałaviečak ža byŭ — i pamior z voli taje adzinaje, kaho jon viedaŭ i ŭ kim žyŭ.
Raniej ja nie była takim artadoksam u hetych pytańniach. I moža, zastavałasia b takoj i nadalej. Ale zaraz ja admaŭlajusia prymać razumnyja rašeńni . Ja nie liču razumnym hramadztva, jakoje kateharyčna vystupaje suprać śmiarotnaj kary i adnačasova nia ličyć zabojcami abortnic. Ludzi ličać vinavataj maci, što dušyć tolki što narodžanaje dzicia, i nia bačać kryminału ŭ lehalnych štučnych rodach 6-miesiacovaha płodu. Kab vieryli ŭ Boha ŭsie, chto zaraz modničaje svajoju vieraj, takoha b nie było. Ja nie vialikaja viernica, da spoviedzi nie chadžu, u carkvie byvaju raz na hod, ale što zabojstva — heta hrech, adčuvaju peŭna. Kali zbuducca horšyja prahnozy, ja nie znajdu razumieńnia siarod znajomych, i dziakuj mnie nichto nia skaža. Moža, navat sama paškaduju, što zrabiła tak, jak zrabiła. Ale zaraz... Zaraz ja bajusia adnaho: paddacca na ŭhavory. Kab žyła maja maci, jana b mianie padtrymała. A pakul što ja navučyłasia płakać biaź śloz, u siabie, i jašče ja znoŭ pačała vieści dziońnik. Jano lahčej, kali pišaš. Voś i zaraz palahčeła, choć napisała adsotačak ź pieradumanaha.
A nakont artykuła dźvie zaŭvahi.
Toj mužčyna, čyjo dzicia zabiła Iryna, pavinien uśviadomić: 1) jon MOŽA mieć dziaciej, i značyć, budzie ich mieć; 2) Iryna jaho nie kachała, tam była fizyjalohija albo prestyž; 3) kali śpiš z žančynaj, skažy joj ščyra, što chočaš mieć dziaciej: spužajecca — značyć, niesapraŭdnaja.
I jašče linhvistyčnaja zaŭvaha. Nia varta aŭtaru pisać, što žančyna paśla abortu stała “svabodnaj” ci “lohkaj”. Jana stała “pustoj”.
Usiaho vam najlepšaha.
S.V., Babrujsk
