Aperetkavaja dyktatura
Kurs Pucina na centralizacyju Rasiei adnolkava niebiaśpiečny i dla Łukašenki, i dla biełaruskich demakrataŭ
Epatažnyja zajavy Łukašenki padčas vizytu ŭ Jekacierynburh (“rasiejskaja systema ŭłady nieefektyŭnaja, bo ŭsich abirajuć”) vyklikali źjedlivyja kamentary rasiejskich medyjaŭ. Na telekanale ORT Łukašenku navat nazvali “obnahlevšim parniem”. Ciažka ŭjavić, kab takoje na dziaržaŭnym telebačańni mahło prahučać na adras kiraŭnika luboj inšaj dziaržavy, navat samaj varožaj Rasiei. A z Łukašenkam havorać jahonaj ža movaj.
Rasiejskija ŚMI daŭno pryčapili Łukašenku rolu “błazna №3”. №1 i 2 pa pravie naležać kiraŭnikam marhinalnych rasiejskich ruchaŭ Žyrynoŭskamu (liberał-demakrat) i Charytonavu (ahrarnik). Analahičny vobraz pieranosicca z kiraŭnika na narod krainy.
Reakcyjaj niezaležnych biełaruskich ŚMI była sumieś złoje radaści i piakučaje korci. Z najbolšym smakam cytavali kamentatara aficyjoznych “Iźviestij” i ORT M.Sakałova jakraz tyja vydańni, jakija na svaich staronkach nazyvajuć Łukašenku “prezydentam” i “kiraŭnikom dziaržavy”, h.zn. nie zvažajuć na pytańnie farmalnaj kanstytucyjnaj lehitymnaści.
Nia budziem kazać ni pra etyčny bok hetkaje radaści, ani pra toje, z kaho kpili maskoŭskija animatary, — z Łukašenki-łukašenki ci z Łukašenki-kiraŭnika kalanizavanaje dziaržavy. Adkaz na pytańnie “čaho radavalisia biełarusy?” vynikaje z adkazu na pytańnie “što ž im karcieła?”.
Marać jany, što Pucin pačuje biełaruskuju apazycyju i padtrymaje jaje na sioletnich prezydenckich vybarach. Kožny słaby znak ź lubych rasiejskich ŚMI ŭsprymajuć jak prykmietu budučaje padtrymki.
Dy tych, kaho rasiejski kapitał ci vajenščyna sapraŭdy chacieli b skinuć (Ševardnadze ci Juščanku), u Maskvie krytykujuć zusim nia tak, jak svajho ŭ došku “parnia”. Žyrynoŭski i Charytonaŭ jakraz niezamiennyja ŭ rasiejskim palityčnym teatry. Prykładna takuju ž rolu adyhryvaje i aperetkavaja ŭschodnieeŭrapiejskaja “dyktatura” ŭ Biełarusi.
Nadziei biełaruskich demakrataŭ na Pucina mohuć mieć sens tolki ŭ dvuch vypadkach: “mahutnaści demakrataŭ” abo “dobraha Pucina”. Kali demakraty buduć pieramahać, Kreml ich padtrymaje ci, prynamsi, zrobić taki vyhlad — jak było z Kaštunicam. A voś u tym, što Pucin dobry — h.zn., što jon žadaje pieratvaryć “imperskuju Rasieju” ŭ “Rasieju nacyjanalnuju”, eŭrapiejskuju i zachodniuju, — možna sumniavacca. Kali b jon taho sabie zyčyŭ, dyk pieramoha demakratyi ŭ Miensku i ŭmacavańnie biełaruskaje niezaležnaści adpaviadali b žadańniam Pucina. Pavarot padziejaŭ u Biełarusi dyskredytavaŭ by imperskuju tojesnaść rasiejcaŭ.
Ale ništo nie pakazvaje, kab Pucin bačyŭ budučyniu svajoj nacyi ŭ raźvitańni ź imperskimi iluzijami.
Naadvarot, Pucin bačyć paratunak Rasiei ŭva ŭmacavańni “imperskaje identyčnaści” pry adnačasovym raźvićci dziaržaŭna-aliharchičnaha kapitalizmu. Praniklivy analiz pabočnych metaŭ prajektu “enerhietyčnaha partnerstva Rasiei i Eŭraźviazu”, zrobleny francuskaj daśledčycaj, jaki Vy možacie pračytać tut pobač, paćviardžaje heta. Pucin miarkuje, što demakratyzacyja i eŭrapieizacyja niepaźbiežna vyklikała b decentralizacyju i dezyntehracyju Federacyi. Padobnuju perspektyvu jon aceńvaje jak nehatyŭnuju. Pazytyŭny efekt jon bačyć u tradycyjnaj dla imperskaha myśleńnia taktycy — pasadzić Eŭropu na paliŭny łancužok, umacavać imperski duch usio mieniej udziačnych Maskvie “subjektaŭ federacyi”, źjadnaŭšy ich najaŭnaściu supolnych paŭkalonijaŭ (Biełarusi ci — zaŭtra — Ukrainy). Dziela taho samaha jon uziaŭ pad biesprecedentny dla postsavieckaj Rasiei kantrol ahulnarasiejskija telekanały — pa vialikim rachunku, adzinaje, aproč rasiejskaj movy, što sapraŭdy łučyć raźlehłyja rasiejskija rehijony. Hetkuju ž metu maje i stvareńnie novaje superkaalicyi ŭ rasiejskaj Dumie, u jakuju Pucin zhurtavaŭ nia tolki naturalnych sajuźnikaŭ — stalična-aliharchičnyja “Jadzinstva”, “Narodny Deputat” i “Aciečastva”, ale i (što taksama biesprecedentna) rehijanalna-aliharchičnuju frakcyju “Rehijony Rasiei”, symptamatyčna ačolvanuju Aleham Marozavym, etničnym rasiejcam z Tatarstanu — paravozu ŭnutryrasiejskich aŭtanamistaŭ. Kantrol nad hetaj siłaj zdajecca jamu nia mienš važnym za televizijny.
Pucin moža padtrymać tolki Łukašenku abo fihuru, dla nas horšuju za Łukašenku. Kali horšaje mahčyma. Padmanuć ciapierašni Kreml nikomu ź biełaruskich niezaležnikaŭ nia ŭdasca.
Barys Tumar
