Biełaruś praz 100 hadoŭ
Čarnobylskaja pušča
Na terytoryi sučasnaj Biełarusi praz sto hod budzie žyć kala siami miljonaŭ ludziej. Amal 90% — u haradach i haradzkich pasiołkach. Siońniašnija centry kałhasaŭ i saŭhasaŭ pieratvoracca ŭ nievialikija zamožnyja fermerskija haspadarki z maleńkimi vietranymi i soniečnymi elektrastancyjami, bo pryrodnyja zapasy nafty i hazu vyčarpajucca. Drobnyja vioski źniknuć, i na ich miescy pavyrastajuć łaŭžy, siarod jakich možna budzie napatkać ździčełyja sadovyja drevy i kusty. Pa spres zaasfaltavanych darohach najbolš buduć jeździć na koniach, zaprežanych u pryhožyja vazy i vazki. U lasach razhadujecca dzičyna. Asabliva — u Čarnobylskaj zonie, jakuju nazavuć Čarnobylskaj puščaj. Tam buduć sustrakacca raniej nieviadomyja źviary i raśliny, što źjaviacca pad uździejańniem radyjacyi. Reki zrobiacca bolš paŭnavodnymi, bo adnoviacca paleskija bałaty.
U stalicy Biełarusi Miensku budzie kala dvuch miljonaŭ nasielnictva. Amal na kožnym vysokim miescy horadu — Chram. Bolšaść — pravasłaŭnyja. Vialikich teatraŭ nie paboleje, ale muzejaŭ stanie šmat. Asnoŭny transpart stalicy — metro i tralejbusy. Fabryki i zavody pierajeduć daloka za horad, a na miescy siońniašnich hihantaŭ pramysłovaści paŭstanuć parki i stadyjony. Śvisłač zrobicca hłybiejšaj i čyściejšaj.
Biełaruś, razam z Rasiejaj, Ukrainaj i Prybałtykaj, uvojdzie ŭ Eŭraźviaz, i biełarusy zmohuć biaź vizy jeździć pa ŭsioj Eŭropie. Adnak miežy zastanucca jak atrybut nacyjanalnaj niezaležnaści. Dziaržaŭnaj movaj budzie biełaruskaja, ale ludzi buduć dobra viedać i rasiejskuju. Movaj mižnacyjanalnych znosin Eŭraźviazu stanucca anhielskaja i niamieckaja. Valutaj — eŭra. Praŭda, i dalar nie prapadzie, ale jon stracić svaje ciapierašnija pazycyi. U našaj susiedki Rasiei sa 160 miljonaŭ nasielnictva amal 50 miljonaŭ buduć kitajcy, jakija pastupova zasielać usiu Sibir. U Eŭropie vychadcy z afrykanskich krainaŭ buduć žyć kampaktna, čas ad času patrabujučy nacyjanalnaj aŭtanomii. Nam heta nie pahražaje, chacia i ŭ našyja harady najedzie šmat čužych ludziej, u bolšaści svajoj — vysokaprafesijnych specyjalistaŭ, što buduć pracavać na karyść Biełarusi.
U nas, jak u kožnaj krainie Eŭraźviazu, budzie svoj nievialiki prafesijny vajskovy kantynhient. Abaviazkovaja słužba źmienicca na dobraachvotnyja trochmiesiačnyja zbory. Vojski buduć treba dziela abarony ad musulmanskich krainaŭ, jakija i praz sto hod nie pierastanuć vajavać ź Izrailem.
Adpačyvać zamožnyja biełarusy buduć tam, dzie im zachočacca. Znojducca i takija, što zmohuć apłacić miesiačnaje turystyčnaje padarožža na kaśmičnaj stancyi vakoł Ziamli. Biełaruś daść śvietu aŭtarytetnych vučonych u halinie kasmanaŭtyki, jakija voźmuć udzieł u 10-hadovaj kaśmičnaj ekspedycyi za miežy halaktyki. Biełaruskaja litaratura stanie adnoj z samych značnych u śviecie. Źjavicca pieršy Nobeleŭski laŭreat — prazaik, jaki narodzicca viasnoj 2037 h.
Na siońniašni čas i nas u hetym časie praz sto hadoŭ ludzi buduć hladzieć z pavahaj, bo ŭ pieršaje dvaccacihodździe XXI st. Biełaruś narešcie stanie na nohi.
U 2101 h. u Biełarusi buduć žyć kolki babulek, jakim spoŭnicca amal pa 120 hod i jakija, pamiatajučy toje-sioje pra 90-ja hady XX st., buduć raskazvać praŭnukam, jak chadzili na mitynhi, jak adnaŭlali Chramy, jak vieryli ŭ lepšuju dolu. Siońnia tyja budučyja staražyłki žyvuć niedzie ŭ vioskach, i jany vielmi dalokija ad biełaruščyny.
Viktar Šnip
