***
Aperacyju dziela vyzvaleńnia zakładnikaŭ ŭ teatry na Dubroŭcy, što ŭ Maskvie, kiraŭnik frakcyi Sajuzu pravych siłaŭ u Dziaržaŭnaj Dumie Rasiei Barys Niamcoŭ nazvaŭ “fantastyčnaju”: usiaho 67 achviaraŭ.
Takuju ličbu paviedamili rasiejskija aficyjnyja krynicy ranicaj u subotu 26 kastryčnika. I deputat — pavieryŭ?
Prajšła infarmacyja pra haz. Niejki doktar chimii zaspakojvaŭ: jość palicejskija hazy i bajavyja. Bajavyja zabaronienyja kanvencyjaj, jakuju padpisała j Rasieja; značyć, vykarystoŭvaŭsia palicejski haz, niešta nakštałt snatvornaha, jaki ŭžyvajuć u chirurhii. Dośvied iznoŭ padkazvaŭ: nia vier. I voś uviečary ŭ niadzielu čuju, što zahinuła 117 čałaviek, ź ich 115 — ad hazu. Sapraŭdy, “fantastyčnaja aperacyja”.
Zachop zakładnikaŭ na Dubroŭcy — žest adčaju spakutavanych ad dziaržaŭnaha teroru dziaciej čačenskaha narodu. U akcyi ŭdzielničali pieravažna maładyja — jakim trochi bolej za dvaccać hadoŭ — ludzi. Ludzi, jakija vyraśli va ŭmovach vajny. Kali hladzieć u korań, dyk i bajeviki Barajeva, i hledačy ŭ teatry na Dubroŭcy byli zakładnikami vialikadziaržaŭnaje palityki maskoŭskaha ŭradu. Jon, hety ŭrad, atruciŭ 115 (a mo i bolej) mirnych hramadzianaŭ svajoj dy inšych krainaŭ, u tym liku Biełarusi. Dziela jakoje vysokaje mety? Bojniaju nazvała hetuju akcyju hišpanskaja “El Pais”, raźnioju — brytanskaja “The Independent”.
Tym časam asaromlenyja pierad śvietam Pucin i jahony ŭrad sprabavali dyktavać svaju volu inšym krainam. Uradu Danii byŭ pradjaŭleny ŭltymatum: kali na hetym tydni ŭ Kapenhahienie adbudziecca suśvietny źjezd čačencaŭ, Rasieja nia budzie ŭdzielničać u samicie Eŭraźviaz—Rasieja, pryznačanym na pieršuju pałovu listapada; aprača taho, nie adbudziecca sustreča kiraŭnikoŭ Danii j Rasiei. Danija adkazała: dziaržava nia moža dušyć hramadzkuju inicyjatyvu, asabliva kali heta tyčycca pravoŭ čałavieka. Źjezd adčyniŭsia ŭ paniadziełak, 28-ha, a samit pieraniesieny ŭ Brusel.
A Biełaruś, nie bieručy ŭdziełu ŭ vajnie, iznoŭ straciła svaju hramadzianku.
Biełaruskaja demakratyčnaja intelihiencyja mahła b, kali b jana chacieła, źviarnucca da demakratyčnaje Eŭropy z zaklikam pačać ruch dziela spynieńnia čałaviekazabojstva, etnacydu ŭ Čačenii. Bo idzie etnacyd. Ad času Mikałaja I i Jarmołava, jaki “hierojstvavaŭ” na Kaŭkazie, u palityčnaj marali hetaje krainy ničoha nie źmianiłasia. Što havorka jdzie pra hienacyd, razumiejuć užo j na Zachadzie. Pakazalna, što adnym ź inicyjataraŭ čačenskaha źjezdu ŭ Kapenhahienie staŭsia dacki centar vyvučeńnia prablemaŭ hałakostu j hienacydu. Kali ruch za mir nie pačniecca pa ŭsioj Eŭropie, kali Maskoviju nie prymusić sieści za stoł pieramovaŭ, trahičnyja padziei nakštałt maskoŭskich paŭtoracca nie adzin raz.
Anatol Sidarevič
