Vialikaje bačycca na adlehłaści. Ale ŭžo siońnia my razumiejem, što stracili hienija. Hienija našaj litaratury. Nacyjanalnaha prazorcu i praroka.
Praroctvy Vasila Bykava nikoli nie byli śvietłymi. Budziem spadziavacca, što nia ŭsie ź ich spraŭdziacca. Adnak jany musili hučać, kab zaścierahać nas ad abłudy j trahiedyi.
Uva ŭsie časy ŭłada niaźmienna bolš lubiła nie žyvych, a miortvych hienijaŭ. «Našaja» ŭłada niazdatnaja navat na heta. Napeŭna tamu, što viaredliva ŭśviedamlaje: niekali jaje ŭ najlepšym razie mimachodź uzhadajuć niadobrym słovam, a ŭ historyi j pamiaci Biełarusi naviečna zastaniecca BYKAŬ.
Uładzimier Arłoŭ
0
0
0
0
0
0
