Jakimi b ni byli litaraturnyja jakaści novaj knihi Adama Hlobusa, jaje prezentacyja stała vydatnaj kulturnaj pravakacyjaj i adlustravańniem dziŭnych trendaŭ u hramadztvie.
Ja nie pra vielmi darahuju anisavuju harełku, jakoj na furšecie prastaŭlaŭłsia piśmieńnik. Havorka pra anturaž taho, što adbyvałasia padčas pryjomu ŭ Domie litarataraŭ. Funkcyi achovy mierapryjemstva ŭskłali na svaje nakačanyja trycepsy kambatanty niejkaj pravaradykalnaj sekty. Upakavanyja ŭ čornyja kašuli, štandartenfiurery stajali na ŭvachodzie i ŭvažliva sačyli, kab anarchist Kanavalčyk i jaho kryvoje kru nie prajšło biaz fłajeraŭ. Na druhim paviersie H-ŭ arhanizavaŭ kirmaš nacyjanalistyčnaj atrybutyki — majki sa słohanam «Belarus ber alles!», znački z runami, paštoŭki z vyjavaj palicaja — poŭny nabor dla pravaradykalnaj deflaracyi maładniaku. Ubačyŭšy «čyrvonuju svałatu», prapanavaŭ mnie zadavolić svajo antyfašysckaje supereha — nabyć zhadany T-šyrt i zrabić aŭtadafe.
Našto?! Majo serca śpiavała «Internacyjanał» pry vyhladzie hetaha tryjumfu voli.
Upeŭnieny, što absalutnaja bolšaść šturmavikoŭ viedała pra artykuł Hlobusa ŭ «Forumie-Lambda», dzie jon (miarkuju, dziela epatažu) dzialiŭsia z čytačami svaim błakitnym dośviedam. A pra toje, što klasyk litaratury tvaryŭ na Babilonie, lepš jaho mamie ŭvohule nie kazać.
Poŭny varyjant artykułu hladzicie ŭ hazecie "Naša Niva".
Lolik Uškin
