Kali b niechta vyznačaŭ samaha kalarytnaha biełaruskaha vykanaŭcu, im by biez sumnievu staŭ Ivan Kirčuk, lider etna-tryjo «Trojca».
Doŭhaja sivaja barada, dva metry rostu, čornyja akulary. A hałoŭnaje — hołas, jaki staŭ biełaruskaj muzyčnaj vizytoŭkaj u śviecie.
Hołas Kirčuka źviazvaje epochi, stahodździ, pakaleńni. Hety hołas z zachapleńniem słuchajuć zamiežniki, bo vialikaje dziva; staryja, bo prabiraje da dušy; studenty, bo zachaplalna.
Muzykant maryć, kab biełaruskaje etna zahučała ŭ kanservatorskich i filarmaničnych zalach, kab vyjšli na SD pieśni ŭsich etnahrafičnych rehijonaŭ Biełarusi. Materyjał hatovy źbirać ułasnaručna. Čym jon, darečy, zajmajecca ŭžo 22 hady. Pakul ža zmušany vazić svaich zamiežnych haściej na Paleśsie, kab tyja pačuli biełaruskuju pieśniu, bo niama čaho padaravać u zapisanym vyhladzie.
Kirčuk — za dychtoŭnaść: «Dyski ź biełaruskim folkam musiać vydavacca i mieć pryhožaje azdableńnie. Ale dzie ž voźmieš hrošy? U našaj krainie vuń kolki tankaŭ i samalotaŭ źjaŭlajecca. Niachaj by srodki ad adnaho samalota aščadzili dziela pamiaci prodkaŭ i vydali b ich muzyčnuju spadčynu».
Kirčuk maryć, ale niesupynna pry hetym zajmajecca spravaj. Vykładaje va ŭniversytecie. Kaža, cikavaść u studentaŭ da aŭtentyčnaj muzyki šalonaja. Kali ŭklučaje na zaniatkach zapisy zamiežnych folk-kalektyvaŭ, navat na mabilniki zapisvajuć. Jeździć na hastroli ź dźviuma skryniami instrumentaŭ, «Trojca» z 1996 h. — žadany hość bujnych worldmusic-festaŭ, try albomy vydała ŭ Niderlandach. Šmat času muzykant pravodzić u ekspedycyjach.
Vynik adnoj z apošnich — piać hadzin zapisanaha aŭdyjomateryjału, niekalki hadzin videa. Dziakujučy vandroŭcy na Stolinščynu Kirčuk pasprabavaŭ siabie ŭ roli pradusara i kinaaktora.
Jak pradusar jon adabraŭ na prahramu aŭtentyčnyja śpievy viosak Stolinščyny.
Jak aktor jon źniaŭsia ŭ filmie «Soncam aśviačusia» (rež. Siarhiej Rybakoŭ). Jon tam syhraŭ samoha siabie — źbiralnika piesień Ivana, ale z hetkim mistyčnym prysmakam: u taho Ivana pieraŭvasablajecca lalka sa staradaŭniaj batlejki.
«Tolki praz 10—15 hod ja pačynaju asensoŭvać niekatoryja teksty, na jakija raniej nie zvažaŭ. Jakaja mudraść zakładziena ŭ ich!» — zachaplajecca Kirčuk. Pra takich ludziej kažuć, što adnaho žyćcia im mała. «Stolki instrumentaŭ treba adrestaŭravać!» — dzielicca jon płanami. Da ŭsiaho, žyvie ideja nanoŭ pastavić monaspektakl «Varažbit». I, naturalna, kancerty «Trojcy».
Siarhiej Budkin
