Ci sprabavali vy kali-niebudź spytać u mienčuka «Jak prajści ŭ Nacyjanalny mastacki muzej?» a pieršaj nočy? U minułuju subotu takaja fraza hučała całkam naturalna. Mižnarodnaja akcyja «Noč muzejaŭ» dabrałasia da stalicy.
Za joj sačyli Arciom Lava i Siarhiej Chareŭski.
Dziakujučy reklamie achvotnych trapić u pamiaškańnie akazałasia značna bolej za mahčymaści budynku, tamu dźviery hałoŭnaha ŭvachodu pradbačliva začynili zadoŭha da 11-j. Najbolš prahnych da biaspłatnaha mastactva ludziej nievialičkimi porcyjami zapuskali praz bakavy ŭvachod. Na vulicy pad śviatłom pachodni, što trymała ŭ rukach žančyna, zroblenaj u vyhladzie metaličnaj skulpturnaj kampazycyi, mastaki malavali partrety, paety deklamavali vieršy, razdavalisia nadźmutyja hielijem humavyja šaryki. U ekspazycyjnaj zali, akramia razahreŭnaha body-artu z demanstracyjaj słajdaŭ z karcinami Dali, Mandryjana, Šahała, Klimta, hałoŭnaj intryhaj było adkryćcio tajamničaj karciny i ažyŭleńnie namalavanych na joj persanažaŭ — duža padobnymi na vyjavy karciny vyhladali dyrektar muzeju i zahadkavaja pryhažunia ŭ biełym.
Ščaśliŭcy, jakija patrapili ŭ muzej, atrymali mahčymaść sfatahrafavacca na fonie pałatna pad melodyi skrypičnaha sekstetu.
Muzej voś užo čverć stahodździa (!) nia moža dačakacca kanca daŭhabudu, u što pieratvaryłasia elementarnaja praca pa pašyreńni płoščaŭ. Zadumali za Brežnievym, ale j za Łukašenkam nijak nia skončać. U zapaśnikach muzeju pierachoŭvajecca bolš za try čverci ekspanataŭ, što nia bačyli śvietu, jak i śviet ich, užo dziasiatki hadoŭ. Tamaka, u ciemry schovaŭ, źbierahajucca vielizarnyja zbory. Filii ž muzeju, kštałtu mienskaje siadziby Vańkovičaŭ albo klaštaru ŭ Halšanach, majuć ladaščy vyhlad. Hadujucca novyja hieneracyi biełarusaŭ, što hetak i nia ŭbačać muzejnych skarbaŭ. Ale ž niešta rabić treba.
Tamu dla Nacyjanalnaha mastackaha muzeju heta ŭdałaja PR-akcyja, što maje na mecie pryciahnuć u muzej jak maha bolej naviednikaŭ z moładzi. Pa zaviadzioncy, balšynia maładych ludziej ujaŭlaje sabie muzej jak niešta anachraničnaje, zašklonaje j zapylenaje. Adnak tolki vychoŭvajučy sabie novuju hieneracyju hledačoŭ, muzei majuć perspektyvu na budučyniu. I hetaja cikavaja noč moža stacca pieršym akordam dalejšaha kołazvarotu imprezaŭ i vystavaŭ. Sprava, viadoma, nia ŭ časie sutak. Śviatło mastactva źziaje zaŭždy.
