Znajomciesia: Mikita Kurepin.
Makarona i hrečka — zvyčajny abied Mikity. (Mabilnik naležyć karespandentu «Našaj Nivy» :).
Mikita viedaje svoj biudžet nazubok.
540 tysiač u miesiac — usie Mikitavy hrošy.
U hetaj šafie Mikita zachoŭvaje ŭvieś svoj «skarb».
Na vierchniaj paličcy — łasunki, jakija pryvieźli svajaki. Na nižnia — pradukty (tannyja banany, jabłyki, johurty, łapša chutkaha pryhatavańnia). Zvyčajny łasunak Mikity — piečyva Słodyč. Adna štuka na dzień.
Mikita pje samuju tannuju harbatu. Kaža, što spačatku było brydka, ale potym pryzvyčyŭsia i navat pačaŭ atrymlivać asałodu ad aramatyzataraŭ. Kaža, što jość jašče tańniejšaja, ale jana nievynosnaja.
Kab nie dumać pra ježu, Mikita piša kanśpiekty. Całkam
Ź Mikitam Kurepinym, studentam 1 kursa histfaka BDU, sustrakajemsia kala korpusa histfaka na Čyrvonaarmiejskaj i idziom abiedać u stałovuju Liceja BDU. Tudy Mikita chodzić amal štodzień.
Pakul ja vybiraju sałatu, Mikita chutka stavić na padnos talerku makarony i talerku hrečki. Svoj miesiačny biudžet jon raskładaje mnie hetaksama chutka.
Mikitaŭ biudžet
Mikitava stypiendyja składaje 540 tysiač. 120 ź ich iduć na apłatu miesca ŭ internacie na vulicy Śviardłova. Kožny tydzień na ježu Mikita vydatkoŭvaje kala 75 tysiač. 16 tysiač — na 3 banany, 3 jabłyki i 3 johurty. Vybiraje samaje tannaje, što sa źnižkaj. Makarona ci kaša — 7,5 tysiačy ŭ tydzień. Mabilnaja suviaź i internet — 10 tysiač u tydzień. 10 śniadankaŭ i abiedaŭ u stałovaj — 22 500 na tydzień. 2 tysiačy — pačak piečyva. 15 tysiač zastajecca na hihijeničnyja srodki. «Časam hrošy zastajucca paśla stypiendyi. Byvaje, hladžu: «O, štości ŭ mianie šmat!» Voś u minułym miesiacy nabyŭ finikaŭ tannych na 5 000… Nie, takoha, kab u žyćci ŭ mianie była niejkaja raznastajnaść, — takoha niama».
Taksama štomiesiac Mikita kuplaje rasijskich rubloŭ na 120 ci 150 tysiač. «Atrymlivajecca niešta kala 500 rasijskich rubloŭ, — kaža Mikita. — Na što adkładaju, pakul nie viedaju. Mahčyma, na nievialiki adpačynak letam. U mianie jość rodzičy ŭ Kijevie, zaŭsiody zaprašajuć. Nu ci ŭ Lvoŭ — taksama pryhožaje miesca».
Staŭ viehietaryjancam, kab unieści naviznu
«Zvyčajna pierad parami ja nie śniedaju, tolki kali jość niejkaja «fortačka». Ale ciapier pajšli zaliki i źjaviłasia bolš času dla śniadankaŭ.
Śniedaju i abiedaju ŭ stałovaj za 2 ci 2,5 tysiačy. Viačera: johurt i jabłyk ci banan — zaležyć ad taho, što lepš zachavałasia. I harbata. Narmalna. I tak kožny dzień», — kaža Mikita.
Mikita — viehietaryjaniec. «Ja chaleryk-sanhvinik, mnie patrebny źmieny. Chaciełasia navizny, tamu ja vyrašyŭ stać viehietaryjancam. Spačatku dumaŭ, što nie zmahu bieź miasa. Ale ž heta ekanomija plus etyčnyja pryncypy — tamu pasprabavaŭ. Jašče ŭ studzieni minułaha hoda pačaŭ ładzić «viehietaryjanskija dni», potym vyrašyŭ całkam pierajści na viehietaryjanskuju dyjetu dy pryznačyć heta da simvaličnaj daty. Razhladaŭ Dzień Voli jak opcyju, ale spyniŭ miasajedstva ŭ pačatku krasavika na dzień naradžeńnia. Spačatku było ciažkavata, ale potym adčuŭ pryjemnuju lohkaść. A ciapier dumaju: «Čamu ludzi jaduć miasa?» Niadaŭna byŭ u kramie, pabačyŭ ceny. Čakaŭ, što salami jakich 40 tysiač, a jana za sotniu! Jo-majo!.. U kožnym razie, mnie tak padabajecca. Dy z susiedziami mnie pašenciła: im pryviazuć jabłykaŭ ci ziefir jaki, dyk častku mnie addaduć — sapsujecca ž».
Dyjeta adbivajecca na zdaroŭi
Niedajadańnie adbivajecca na arhaniźmie. Mikita hetaha nie chavaje: «Ciaham času ŭsio było dobra, ale ciapier adčuvajecca niejkaja stomlenaść. Siońnia była fizkultura — na druhoj pałovie pary ŭvohule nie moh ničoha zrabić. Byvaje tak, što infarmacyja nie idzie, hałava nie pracuje.Ale štości atrymlivajecca. Kaniečnie, treba b unieści niejkuju raznastajnaść u racyjon, ale ja ŭžo zvyksia sa svaim ładam žyćcia».
Ježu Mikita zachoŭvaje ŭ šafie, bo ź ladoŭni na kuchni «johurty źnikajuć». «A tam napisana «zachoŭvać pry tempieratury ad 0 da +25», voś ja i ekśpierymientuju».
A što ž mama?
Svajaki da Mikity naviedvajucca raz na paŭtara miesiaca, pryvoziać adzieńnie, ježu. Jany prapanujuć jamu hrošy, ale Mikita pryncypova nie biare.Admaŭlajecca i ad bolšaści pryviezienaj ježy. Maci žyvie i pracuje ŭ Rasii. Jana taksama zaŭsiody hatovaja dasłać synu materyjalnuju padtrymku. Ale Mikita choča być całkam samastojnym.
«Svajaki, mama, kaniečnie, chočuć mnie hrošy dać, ale ja admaŭlajusia. Ja zaŭždy maryŭ žyć na svaje hrošy», — kaža Kurepin.
Piša kanśpiekty, kab nie dumać pra ježu
«Śniedaju ab 11-j (ale časam śniadanka nie byvaje ), abiedaju a 15-j, viačeraju zvyčajna a 20-j. Na lekcyjach ja zvyčajna pišu, kab nie dumać pra ježu. Tamu kanśpiekty pa pradmietach, što stajać uviečary, samyja poŭnyja. Žyvy — i narmalna».
«Nie!» hramadskamu transpartu
U metach ekanomii Mikita nie karystajecca hramadskim transpartam.Nie jeździć navat zajcam, bo «nie maje takoj zvyčki». «A navošta mnie jeździć?» — pytajecca Mikita, pakul my chvilin 15 idziom ad stałovaj da internata. «Ja paŭsiul dabirajusia pieški. Daloka zabiracca taksama niama patreby. Niejak byli spravy ŭ pasolstvie Rasii, dyk ja dajšoŭ da taho Kamsamolskaha voziera.
Mnie samomu cikava, kolki ja mahu prajści. Voś niadaŭna sumavaŭ, tre było niešta rabić u vychodny dzień, i ja dašpacyravaŭ da stancyi mietro «Spartyŭnaja». I vandroŭka, i dla zdaroŭja dobra. Byvaje raz u miesiac nieadkładna treba kudyści dabracca. Adnojčy ŭsia hrupa pajechała ŭ Nacyjanalnuju biblijateku, adnojčy jeździŭ u studenckuju palikliniku. Nu i jašče kali rodzičy pryjazdžajuć. A tak bolš nie było vypadkaŭ, kab na transparcie jeździŭ. Kali b znoŭ transpart staŭ biaspłatnym dla studentaŭ — karystaŭsia b z zadavalnieńniem. A tak ekanomlu na čym mahu. Kali my raźvitvalisia, Mikita prapanavaŭ dva žetony na mietro: jany zastalisia paśla vizitu svajakoŭ i jamu niepatrebnyja.
Biełaruskamoŭny hramadzianin RF
«Sam ja ŭsio svajo žyćcio žyvu ŭ Biełarusi, ale ŭsie svajaki pachodziać z Rasii. I sam ja naradziŭsia ŭ Smalensku. Na šlachu z Maskvy ŭ Połack», — dadaje Mikita i praciahvaje dva svaje čyrvonyja rasijskija pašparty jak dokaz. «Baćku ja nikoli nie viedaŭ, a maci pracuje na naftazdabyčy ŭ Respublicy Komi vachtavym mietadam. Jana źjazdžała nadoŭha, tamu adpravili mianie da ciotki i babuli ŭ Navapołack. Ale ŭ ich tam svaje prablemy ŭ Navapołacku, tamu, tak skazać, jany nie turbujuć mianie, a ja nie turbuju ich».Mikita razmaŭlaje tolki pa-biełarusku, i choraša. Było dziŭna daviedacca, što jon z Rasii.
«Z hetaha maja ja padumaŭ, što treba pierachodzić na biełaruskuju movu. Maja biełaruskaja była — žach! U atestacie 5 bałaŭ. Spačatku vyvučyŭ asnoŭnyja słovy, potym nieasnoŭnyja. A potym pačuŭ pra niejkuju akcyju «aŭtorak biełaruskaj movy» i pačaŭ kožny aŭtorak razmaŭlać pa-biełarusku. Z kožnym razam vychodziła ŭsio lepiej i lepiej. Niejak zvaniŭ svaim rodzičam i prasiŭ pakłaści hrošy na rachunak pa-biełarusku. Vo jany ździvilisia movie! U BDU spačatku ŭkazaŭ movu navučańnia rasiejskuju, ale potym pierapisaŭ zajavu. Z 1 vieraśnia całkam razmaŭlaju pa-biełarusku. Spačatku było ciažka: masavaja trasianka, h.d. A ciapier navat nie zadumvajusia pra słovy. Ja sam ateist, u Boha nie vieru, bo jaho nie baču. Ale ŭ kaścioł chadžu pasłuchać biełaruskuju movu».Razmaŭlać pa-biełarusku Mikita vyrašyŭ praz usiu tuju ž nieabchodnaść źmien.
U volny čas — pa horadzie
«U volny čas rychtujusia da nastupnaha dnia. Ci ŭ hości da susiedziaŭ pa internacie schadzić. Ci ŭ hulniu jakuju kampjutarnuju pahulać. A ŭ vychadnyja — prosta špacyr pa horadzie. U mianie jość zdymač zvyčajnieńki. Chadžu, fatahrafuju adnoje i toje ž. Ci ad kramy da kramy chadžu — pahladzieć, što jość. Treba ž choć štości rabić. Mastackuju litaraturu nie lublu, jana mnie ŭvieś čas była niecikavaja. A navukovaje pačytać što ci dla zaniatkaŭ — kali łaska».
Mikita trapiŭ, kudy žadaŭ
«U mianie jość mara stać nastaŭnikam historyi.Voś ja i pastupiŭ na histfak. Niekatoryja nie viedali matematyki, ale pajšli na fizičny, prosta kab pastupić. Ale heta nie dla mianie».
Vučycca Mikita pakul što dobra. «A što budzie na ispytach, ja nie viedaju. Ź ciaham času daviedajusia», — kaža jon.
Mikita kaža, što ŭ jaho niama schilnaściaŭ da navukovaj pracy, jamu bližejšaja «małaja sacyjalnaja hrupa, jakoj možna kiravać. To bok kłas».
Mikita nie choča viarnucca ŭ Rasiju. U Minsku na raźmierkavańnie zastavacca taksama b nie chacieŭ — zanadta doŭhi termin dla adnaho miesca.
Pa jaho słovach, Hrodna było b vydatnym miescam. Jechać u viosku niama žadańnia, ale kali adpraviać, ničoha nie zrobiš. Kaža, što niadrenna było b źjechać na Zachad, ale baicca być nikomu nie patrebnym. Da taho ž, zamiežnaja mova dajecca jamu nialohka.
A pakul Mikita vučyć profilnyja pradmiety, łacinu i čakaje siesii.«Pa vynikach siesii budzie pieraraźmierkavańnie stypiendyi, — kaža jon. — Kali zdam dobra, mahu atrymać navat da miljona. Kali ŭmierana razumnym akažusia — trochi mieniej za toje. Kali nierazumnym — trochi bolej za ciapierašnija hrošy. Kali zusim nierazumnym — 540 tysiač i zastaniecca».
* * *
Ad Redakcyi. Udačy tabie, Mikita, na siesii.
