Kaścioł, padrychtavany sarakadzionnym vielikaposnym pakajańniem, u Vierbnuju niadzielu pačynaje pieražyvać centralnuju tajamnicu chryścijanskaj viery — paschalnuju tajamnicu śmierci i ŭvaskrasieńnia Isusa Chrysta. U hety dzień na ŭspamin uvachodu Chrysta ŭ Ijerusalim dla ździajśnieńnia paschalnaj tajamnicy adbyvajecca pracesija abo ŭračysty ŭvachod pierad śviatoj Imšoju, a taksama aśviačajucca halinki palmaŭ i inšych drevaŭ. Heta mohuć być taksama halinki aliŭkavych drevaŭ abo, jak zdaŭna pryniata ŭ nas, viarby (adsiul vyvodzicca papularnaja nazva śviata — Vierbnaja niadziela).
Hetaja tradycyja hruntujecca na jevanhielskim apisańni miesijanskaha ŭvachodu Chrysta: «U toj čas mnostva ludziej, jakija pryjšli na śviata, kali pačuli, što Isus idzie ŭ Ijerusalim, uziali palmovaja halinki i vyjšli Jamu nasustrač, usklikajučy: Hasanna! Błahasłaŭlony toj, chto prychodzić u imia Pana, Vaładar Izraila!» (par. Jan 12, 12–13). Palmovaja niadziela pryśviečana asablivamu razvažańniu pra muku Pana i niepasredna rychtuje da pieražyvańnia jaje ŭ liturhičnych abradach Vialikaha tydnia. Jevanhielskaje apisańnie muki Isusa Chrysta i Jaho śmierci na kryžy čytajecca ŭ hety dzień na kožnaj śviatoj Imšy, paviedamlaje Satholic.by.
Vierbnicu śviatkujuć i biełaruskija
