Dalmien pad Hielendžykom.
Alina i Hanna adpravilisia ŭ Rasiju 13 kastryčnika 2012. Ź Minska vyjechali na ciahniku da Anapy: u ich byŭ adpačynak. Ale ŭnačy vyjšli na stancyi Cierachoŭka. Paśla hetaha ich nie bačyli.
Jany pracavali ŭ 4-j haradskoj kliničnaj balnicy Minska. Viadoma, što ŭ 2010-m hodzie jany razam užo jeździli na rasijskaje ŭźbiarežža.
Ich cieły znajšli 2 maja ŭ lesie kala rasijskaha Hielendžyka. Pa słovach śledčych, jany pamierli ad pieraachałodžvańnia nie paźniej za siaredzinu sakavika.
U kancy sakavika, miž inšym, abiedźvie pavinny byli adśviatkavać dni naradžeńnia. Alinie spaŭniałasia 31 hod, Hańnie — 32.
Što zahinułyja biełaruski rabili ŭ pałatcy pasiarod lesa?
Žycharka Hielendžyka Alisa ździŭlenaja faktam, što jany zamierźli. Chaj sabie i rańniaj viasnoj: tempieratura tut redka apuskajecca nižej za 0 hradusaŭ.
«Vakoł Vazraždzienija [za 1,5 km ad siała i znajšli biełarusak] šmat dalmienaŭ, da jakich pryjazdžajuć turysty, časam z pałatkami.Mnohija vierać, što heta nie prosta kamiani. Z taho času, jak Uładzimir Miehre ŭ svaich knihach apisaŭ dalmieny kala Vazraždzienija, tudy kruhły hod pryjazdžaje šmat ludziej. Niechta «ź lasnymi duchami pahavaryć», chtości prosta molicca ŭ čakańni «praśviatleńnia» albo «vyzdaraŭleńnia».
Dalmieny — pomniki architektury kamiennaha vieku. Mahčyma, tut chavali plemiannych pravadyroŭ i šamanaŭ. Niekatoryja spadziajucca, što dalmieny daduć bahaćcie, zdaroŭje, ščaście ŭ kachańni, praśviatleńnie....
Heta kultavyja kamiani dla «anastasijcaŭ» — adnoj z novych rasijskich siektaŭ.Jaje adepty pradajuć haradskija kvatery i stvarajuć «rodavyja majontki» ŭ roznych miescach, kab źjadnacca ź ziamloj. Vučonyja ž nazyvajuć ich tatalitarnaj siektaj. Ci nie stali biełaruski achviarami takoj siekty?
«Anastasijcy», miž inšym, spaviadajuć znajomstvy adnadumcaŭ i stvareńnie siemjaŭ miž imi. Tak zvanyja «Źloty adzinokich sercaŭ» prachodziać u roznych miescach Rasii.
