Siońniašniaje pasiedžańnie sudu pačałosia a 9-j ranicy z razhladańniapiśmovych materyjałaŭ spravy. Administracyja Akademii kiravańnia pradstaviła dakumenty, zhodna ź jakimi, Juraś Alejnik vučyŭsia nia lepš za astatnich, sportam, navukaj i hramadzkaj dziejnaściu zajmaŭsia jak i kožny student. U papierach taksama było napisana, što «Alejnik źbiraŭ podpisy ŭ svaju padrymku zmanam, zaklikaŭ studentaŭ da aktaŭ niepadparadkavańnia na niesankcyjanavanym schodzie ŭ internacie Akademii.» Z boku Alejnika byli pryviedzienyja dakumenty ab studentach, razhledžanych na adličeńnie razam z Alejnikam. Sudździa Kruhava pahadziłasia začytać ich tolki paśla nastojlivych prośbaŭ z boku hramadzkich pradstaŭnikoŭ. Pavodle dakumentaŭ, astatnija studenty mieli pa 30‑80 hadzin propuskaŭ štomiesiac, niezaliki i niadopuski da ekzamienaŭ. Adnak niekatoryja ź ich praciahnuli navučańnie.
U časie sudovych sprečak Ju.Alejnik skazaŭ:
«Liču, što ŭ Akademii kiravańnia surjoznyja prablemy z praceduraj afarmleńnia dakumentaŭ pry adličeńni. Nie było naležnaha pasiedžańnia prafkamitetu dla razhladu majho pytańnia, zamiest hetaha staršynia prafkamu raśpisałasia ŭ prykazie pavodle zahadu dekana Jazepčyka. Liču heta najhrubiejšym parušeńniem zakanadaŭstva. Liču, što ŭ Akademii farmalny padychod da majho adličeńnia. Adzinaja vychavaŭčaja praca, jakuju pravodzili sa mnoj nakont parušeńniaŭ dyscypliny — razmova nakont majho ŭdziełu ŭ «Čarnobylskim Šlachu», jakuju ja ŭspryniaŭ, jak pahrozu. Toje, što ŭ mianie chvareła maci, a sam ja z šmatdzietnaje siamji, nie było ŭličana, ŭ adroźnieńnie ad siamiejnych abstavinaŭ inšych studentaŭ z horšymi vynikami navučańnia».
Advakat Łarysa Adamančuk paprasiła dać zahadu ab adličeńni krytyčnuju acenku, bo jość surjoznyja sumnievy ŭ zakonnym afarmleńni: «U Akademii kiravańnia da Alejnika praduziatyja adnosiny.»
Hramadzki pradstaŭnik Aleh Hułak padčas sudovych sprečak zajaviŭ, što akademija stvaryła takuju sistemu, dzie prafsajuz «nie abaraniaje pravy studentaŭ, a kiraŭnictva VNU maje mahčymaść z kožnym studentam pastupać pa svajmu ŭłasnamu mierkavańniu».
Napiaredadni pradstaŭniki Akademii nie zadali nivodnaha pytańnia śviedkam i ŭdzielnikam pracesu. Voś i siońnia juryskonsult Akademii sp. Babrovič ad sprečki ŭchiliłasia, a načalnik adździełu kadraŭ Varankoŭ koratka zajaviŭ, što «Hułak sprabavaŭ ačarnić Kanstytucyju ŭ vyhladzie Kodeksa Honaru studentaŭ Akademii».
Paśla pierapynku było abvieščanaje rašeńnie suda: u skarzie admović, adličeńnie Jurasia Alejnika pryznać pravamiernym.
Kamentary ŭdzielnikaŭ:
Juraś Alejnik: «Ja spadziavaŭsia na lepšaje rašeńnie. Baraćbu za svaje pravy praciahnu, niachaj pryjdziecca dajści da Eŭrapiejskaha sudu»
Aleh Hułak: «Sud parušyŭ kanstytucyjnyja pryncypy roŭnaści ŭsich pierad zakonam. Sud pieraškadžaŭ źbirać dokazy dyskryminacyi Alejnika pa idealahičnych prykmietach, a na sabranyja dokazy nie źviarnuŭ uvahi».
Dajna Babrovič: «Ja niadaŭna pracuju, mnie vydali hetuju spravu jak aficyjnaj asobie.»
Studenty Akademii: «Nas zadziaŭbło bajacca administracyju, my pryjšli padtrymać Juryja, choć administracyja suprać».
Alaksandr Varankoŭ ad kamientaroŭ admoviŭsia.
 Siabry pryjšli padtrymać Jurasia Alejnika. Druhaja źleva - jahonaja maci |
 Alaksandar Varankoŭ i Dajna Babrovič |
