 |
100 miljonaŭ na Dažynki
Adzinaccatyja pa liku «Dažynki» kaštavali biełarusam amal 200 młrd. rubloŭ. Mienavita stolki biudžetnych dy sponsarskich srodkaŭ vydatkavali na padrychtoŭku Rečycy da śviata. Na hetyja hrošy tut praviali kapitalny remont žyllovaha sektaru, zbudavali letni amfiteatar na bierazie Dniapra, a čyhunačny vakzał, hatel, škołu‑internat, bolnicu i rajonnuju palikliniku rekanstrujavali. Rychtavalisia nia tolki ŭ samym horadzie. U piatnicu ranicaj u navakolnych vioskach možna było pabačyć ludziej u pamarančavych kamizelkach, što ŭzdoŭž daroh vysadžvali kvietki na klumbach dy myli plitku kala aficyjnych ustanovaŭ. Dzie‑nidzie jašče kłali asfalt.
Kala kožnaj prymykajučaj da hałoŭnaj trasy darohi stajali supracoŭniki lashasaŭ u paradnaj formie. Na prypynkach, što na ŭjeździe ŭ horad, pad raściažkami «Vitajem pracaŭnikoŭ siała!» razharnuŭsia śviatočny handal.
Panajechała haściej
Rečyca sustreła DAIšnikami, śviatočnymi transparantami, jakija ŭsłaŭlali chlebarobaŭ, pacham šašłykoŭ dy savieckimi šlahierami, što vykonvalisia tvorčymi kalektyvami pasiarod vulicy. Najbolšy ruch naziraŭsia na Savieckaj vulicy, pa jakoj pavinnaja była prajści ŭračystaja kalona abłasnych delehacyjaŭ pieramožcaŭ žniva. Uzdoŭž vulicy hledačam miascovyja čynoŭnicy razdavali čyrvona‑zialonyja ściažki. Na pytańnie, što ź imi rabić, strohija žančyny adkazvali koratka: «Machać!»
«Krambambula», jakaja nie zmahła praśpiavać ŭ Rečycy žyŭcom, usio ž prahučała tut — pobač ź jatkaj «Vino‑tytuń handal» z kalonak raznosiłasia «tu‑tu‑turysty». Pra hurt nahadali i dźvie zakłapočanyja žančyny z bedžami «arhanizatar»: «Panajechała haściej, a nam paśla śmiećcie prybiraj!» Haściej ža nasamreč było nia vielmi šmat, asabliva ŭ pieršy dzień. Tym nie mienš, pahladzieć na kalonu apranutych u strohija harnitury mechanizataraŭ pryjšło niamała mieścičaŭ, šmat kaho ź jakich, pa ich słovach, vypravili siudy z pracy.
Začystka apazycyi
Rychtujučysia da «Dažynak» rečyckaje načalstva ŭličyła babrujski vopyt z nastaŭnikam i deputatam Alesiem Čyhirom. Toj u časie minułaha śviatkavańnia prykuŭ siabie da aharožy, pratestujučy suprać zvalnieńnia z pracy. U Rečycy sioleta zadziejničali previentyŭnyja miery: niekatorych «nienadziejnych» zahadzia vysłali ŭ kamandziroŭki ŭ inšyja rajony, a hramadzkaha aktyvista Leanida Nievara asudzili na 6 sutak nibyta za abrazu na adras miascovaha ideolaha.
Vyzvalenaje miesca zaniaŭ usiudyisny BRSM. Jahonyja lozunhi ŭpryhožvali kancertnyja placoŭki, a vakoł hałoŭnaj sceny pierad adkryćciom festyvalu pavystrojvalisia šerahi školnikaŭ z symbolikaj arhanizacyi. Padletki, nie vybirajučy vyrazaŭ, pytalisia adzin u adnaho, kolki času im daviadziecca tut pratyrčać.
U azdableńni handlovych namiotaŭ pieravažali idealahična vyvieranyja spałučeńni koleraŭ, bieł‑čyrvona‑biełyja źviazki balonikaŭ, a to j suvenirnaja «Pahonia» na vystavie ŭ «Horadzie majstroŭ», usprymalisia amal jak revalucyja. Horad byŭ napoŭnieny milicyjantami. Pasiarod uračystaj kalony pieramožcaŭ žniva možna było zaŭvažyć hrupu bajcoŭ słužby biaśpieki prezydenta ŭ cyvilnym. «A heta što za delehacyja?» — dzivilisia ludzi tamu, što mocnyja i dobra apranutyja dzieciuki nia nieśli pierad saboj šyldy z nazvaj vobłaści. «Hetyja chłopcy nia jeździać na kambajnach» — zaznačyŭ abaznany mužčyna.
Śviata raz na hod
Aficyjnaja častka pačałasia z paŭhadzinnym spaźnieńniem. Adkryŭ «Dažynki‑2007» vice‑premjer Ivan Bambiza. Dyktar ANT Avierkaŭ i niaźmiennaja viadučaja Słavianskaha bazaru Alena Śpirydovič viali prahramu pa‑biełarusku. Da aharodžanaj sceny puskali tolki ŭładalnikaŭ propuskaŭ. Potym achova pačała puskać na volnyja miescy ŭsich žadajučych. Pajšli nia ŭsie. «Chadziem na šašłyki, što nam hetyja dakłady», — kaža pažyły mužčyna svajmu susiedu. —«Uspaminajuć nas raz na hod, jak chleb ubiarom». Kala sceny ŭzrušany dyrektar ahrakambinatu «Ždanovičy» na kameru BT zavočna abvierh nieviadomaha pesymista: «U našaj krainie, jak nidzie ŭ śviecie, šanujecca praca viaskoŭcaŭ».
Ludziej cikaviła, kali pryjedzie Łukašenka. Šmat chto nia vieryŭ, što prezydenta nia budzie na adkryćci śviata, pakul toje adkryćcio nie pačałosia.
Nakormim Rasieju dy Eŭropu
Prezydent źjaviŭsia ŭ Rečycy ŭ subotu. Jon padziakavaŭ Bohu, što sioletni bahaty ŭradžaj nia zmusić biełarusaŭ stać na kaleni, paabiacaŭ praciahvać prahramu padtrymki vioski, adnak zahadaŭ pry hetym ličyć kožnuju kapiejčynu. Łukašenka źlitaściviŭsia z navukoŭcaŭ, jakich haniŭ uletku za palehłuju zbažynu, a taksama pachvaliŭ byłoha kiraŭnika pieramožnaj Mienskaj vobłaści Mikałaja Damaškieviča, jakoha nie biez skandału niadaŭna źniaŭ z pasady.
Pavodle Łukašenki, sielskaja haspadarka Biełarusi maje niebłahi ekspartny patencyjał, asabliva ŭ takija niespryjalnyja hady, jak sioleta: «Siońnia ŭ čarzie stajać rasiejcy, kuplajuć pa vialikaj canie małočnyja i miasnyja pradukty. Eŭrapejskija krainy hatovyja nabyvać u ahromistych kolkaściach masła, realizacyja jakoha jašče niekalki hod tamu była prablemaj». Rasieju prezydent Biełarusi ŭzhadaŭ taksama, adkazvajučy na pytańnie, ci nie daviadziecca iznoŭ padpisvać hazavuju damovu pad zvon kurantaŭ. Jon nia vyklučyŭ takoj mahčymaści, adznačyŭšy, što ŭžo ciapier dla biełarusaŭ rasiejski haz kaštuje, jak dla niemcaŭ. Vinu za heta Alaksandar Ryhoravič ŭskłaŭ na rasiejskaje kiraŭnictva.
Rycary, R‑n‑B party i patryjatyčnaje kino
Chodziać čutki, što hetyja «Dažynki» mahli być apošnimi. Nibyta sam pryncyp śviatkavańnia ŭradžaju ŭ vieraśni, kali kančatkovy padlik jaho pamieru i koštu mahčymy tolki ŭ studzieni nastupnaha hodu, siabie zžyŭ. Ale, jaki b los nie čakaŭ festyval, žycharam Rečcy zastaniecca adrestaŭravany horad, amfiteatar i pamiać pra dziŭnavataje śviata z rycarami, patryjatyčnymi filmami i R‑n‑B party.
